Αυτή είναι η λύση κάθε προβλήματος

Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη απο την enallaktikidrasi

Μέσα στην ατραπό της ζωής ο καθένας από μας θα συναντήσει πολλά και ποικίλα προβλήματα τα οποία καλείται να επιλύσει. Συνήθως από τον βαθμό της επιτυχίας εξαρτάται εν πολλοίς κι η μετέπειτα πορεία μας αν κι εφόσον έχουμε συνδέσει ένα πρόβλημα με τη ζωή μας ή το αγκάθι του ακόμη μας πονά.

Τη στιγμή που εμφανίζεται ένα δυσάρεστο φαινόμενο, η συναισθηματική διέγερση που προκαλεί, δε μας επιτρέπει να δούμε καθαρά. Αυτή είναι η τακτική του προβλήματος που είναι σύμφυτη μ’ αυτό. Με λίγα λόγια, δεν γίνεται κάτι επίτηδες εναντίον μας, αλλά είναι η φύση του προβλήματος τέτοια, που άπαξ κι εμφανιστεί, εγείρει συγκεκριμένα συναισθήματα μέσα μας. Αυτός ο συναισθηματικός κουρνιαχτός είναι που θολώνει το μυαλό και καθιστά την όραση μας ανεπαρκή, έτσι ώστε να μη διακρίνει την κατάλληλη μέθοδο που θα φέρει τη λύση του προβλήματος.

Κάθε φαινόμενο είναι μια σύνθεση στοιχείων και όχι μια συμπαγής αυτόνομη κι αυτεξούσια οντότητα. Αποτελείται από μέρη που το καθένα δρα σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα όπως τα κύτταρα μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό. Με απλά λόγια, μπορεί να διαχωριστεί στα εξ ων συνετέθη, αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται νηφαλιότητα και παρατηρητικότητα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προσεγγίσουμε τη λύση. Στην πραγματικότητα, κάθε φαινόμενο είναι σφαιρικό κι ανάλογα με την οπτική απ’ την οποία το παρατηρούμε θα βρούμε και την ακτίνα που οδηγεί στο κέντρο.

Το φαινόμενο έχει επίσης κάποια χαρακτηριστικά, ένα εκ των οποίων είναι η ισχυρή μαγνητική δύναμη που διαθέτει ώστε να έλκεται από τα στοιχεία που έχουμε μέσα μας. Είναι αδύνατο να έλξουμε οτιδήποτε είναι ασύμβατο με την προσωπικότητα μας και τον κραδασμό στον οποίο αυτή πάλλεται. Συνεπώς, η λύση δεν είναι να στραφούμε προς το πρόβλημα και να προβάλουμε αντίσταση ή επιθετικότητα, αλλά να αντιστρέψουμε την εσωτερική μας πολικότητα.

Ας κάνουμε τα πράγματα ακόμη πιο απλά. Όταν βρεθούμε στο επίκεντρο μιας δυσάρεστης κατάστασης και μπούμε στο μάτι του κυκλώνα, συνήθως αναρωτιόμαστε τι χρειαζόμαστε, ώστε να βγούμε από αυτόν τον ανεμοστρόβιλο της ζωής. Εστιάζουμε σε κάτι που την δεδομένη στιγμή μας λείπει, αλλά έτσι, αυτό που πετυχαίνουμε είναι να διευρύνουμε αυτή την απουσία επειδή ο νους μεγεθύνει αυτό στο οποίο εστιάζει τη σκέψη.

Συνεπώς, η πιο χρήσιμη αναρώτηση είναι: Τι διαθέτω που θα με οδηγήσει στη λύση; Γιατί πρέπει να ξέρετε, πως όλοι έχουμε τα απαραίτητα εργαλεία για να ανακαλύψουμε τη λύση σε ένα πρόβλημα. αλλά ενίοτε δεν δίνουμε την δέουσα προσοχή σ’ αυτά, επειδή το πρόβλημα υπνωτίζει τη σκέψη και την επικεντρώνει πάνω του. Ατάλαντος άνθρωπος δεν υπάρχει, οκνηρός ναι, αλλά όχι ατάλαντος κι όταν αποκαλώ κάποιον οκνηρό δεν αναφέρομαι απαραίτητα στην σωματική δραστηριότητα αλλά κυρίως στην νοητική. Θα χρειαστεί να στύψουμε το μυαλό μας και να σκεφτούμε, αλλά προς την κατεύθυνση της λύσης κι όχι του προβλήματος, επειδή το τελευταίο θα μας αποπροσανατολίσει.

Ακόμη κι ένας κουμπαράς όταν γεμίσει με τα χρήματα της αποταμίευσης κι έρθει η ώρα που θα τα χρειαστούμε, παραδόξως γίνεται κι αυτός ένα πρόβλημα και πρέπει να τον σπάσουμε για να πάρουμε αυτό που κρύβει μέσα του. Επίσης, στα μαθηματικά, κάθε πρόβλημα που μας δίνεται έχει μέσα του όλα τα απαραίτητα στοιχεία που αν συνδυαστούν σωστά θα μας οδηγήσουν με βεβαιότητα κι ασφάλεια στη λύση. Έτσι είναι κι η ζωή, γιατί όλα μέσα στη ζωή είναι μια αντανάκλαση, κάθε τι μπορεί να γίνει ένας καθρέφτης που απεικονίζει το είδωλο που στέκεται μπροστά του.

Κάθε πρόβλημα λοιπόν εμπεριέχει όλα όσα χρειαζόμαστε για να το επιλύσουμε αρκεί να συγκεντρώσουμε τη δύναμη του νου για να τα δούμε καθαρά. Αυτό που επιδιώκει κυρίως ένα πρόβλημα, είναι να αναζητήσουμε μέσα μας κάτι που δεν λειτουργεί σωστά, γιατί είναι αυτή η δυσλειτουργία που προκάλεσε το πρόβλημα κι αυτό δε μπορούμε να το δούμε εστιάζοντας τη σκέψη μας έξω, προς τη μεριά του προβλήματος αλλά μέσα μας, σ’ αυτό που το κάλεσε.

Μια περίπτωση λύσης είναι η εξής: Αναρωτιόμαστε νοερά και με επιμονή αλλά όχι με ταραχή κι απόγνωση: Τι είναι αυτό μέσα μου που μαγνήτισε αυτή την κατάσταση και την εμφάνισε στη ζωή μου; Τι έχω που είναι όμοιο με το πρόβλημα; Τι ήρθε να μου διδάξει; Τι πρέπει να αλλάξω ώστε να πάψει να υπάρχει; Δε χρειάζεται πίεση ώστε να βρούμε εκείνη τη στιγμή την απάντηση αλλά κυρίως γαλήνη και σιωπή για να αφουγκραστούμε την εσωτερική φωνή που θα μας καθοδηγήσει. Αυτό είναι πολύ καλό να γίνει το βράδυ, λίγο πριν αποκοιμηθούμε. Κατόπιν το αφήνουμε για λίγο, παραιτούμαστε από αναρωτήσεις κι ασχολούμαστε με κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα να αλλάξουμε τη διάθεση που μας προκάλεσε το γεγονός που απρόσμενα εμφανίστηκε στη καθημερινότητα μας. Αυτό μπορεί να είναι το δυσκολότερο κομμάτι της πορείας αλλά ωστόσο είναι πολύ απαραίτητο.

Το πρόβλημα όσο παραμένει, εγείρει αρνητικά συναισθήματα τα οποία κυριεύουν τον έλεγχο του νου και μας κρατούν σε χαμηλές δονήσεις. Στα χαμηλά όμως σέρνονται όλα τα προβλήματα ενώ οι λύσεις πάντα βρίσκονται στα ψηλά. Πρέπει λοιπόν να ανεβάσουμε με κάθε τρόπο δονήσεις, ακόμη κι αν χρειαστεί , όπως λένε, να πάρουμε τα βουνά. Εμείς θα ανεβαίνουμε και το πρόβλημα θα επιχειρεί να μας κατεβάσει, σ’ αυτό το γαϊτανάκι θα νικήσει ο πιο επίμονος. Να είστε λοιπόν πιο επίμονοι και πεισματάρηδες απ’ εκείνο.

Επιπρόσθετα θα χρειασθεί να αναζητήσουμε τις ικανότητες που διαθέτουμε ώστε να αποκτήσουμε τυχόν εργαλεία που μας χρειάζονται. Ήρθε τώρα ή ώρα εκείνης της αναρώτησης: Τι έχω που θα με βοηθήσει να φτάσω στη λύση; Για παράδειγμα μπορεί η λύση σε ένα οικονομικό πρόβλημα να είναι το χρήμα. Η αναρώτηση αυτή θα χρησιμοποιήσει την σκέψη σαν μια αξίνα κι όσο την κρατάμε προσηλωμένη εκεί τόσο θα σκάβει στο ίδιο σημείο μέχρι να μας αποκαλύψει τον εσωτερικό μας θησαυρό.

Μέσα μας υπάρχει ένα ταλέντο ικανό να μας δώσει χρήματα. Μπορεί να γεννηθεί στο μυαλό μια φοβερή ιδέα την οποία μόλις θέσουμε σε εφαρμογή θα μας προσφέρει τα απαραίτητα αγαθά. Το χρήμα στη προκειμένη περίπτωση είναι η απέναντι όχθη και για να φτάσουμε σ’ αυτήν πρέπει να ρίξουμε μια γέφυρα, αυτή δεν είναι άλλη από την απάντηση στην ερώτηση: Τι έχω, τι διαθέτω ως ικανότητα;

Ο άλλος δρόμος που είναι περισσότερο επίπονος, αλλά τα ευεργετικά του αποτελέσματα έχουν σχεδόν μόνιμη διάρκεια, είναι η αναζήτηση των στρεβλών δομικών στοιχείων μέσα μας που μαγνητίσανε το συγκεκριμένο φαινόμενο, η αντιστροφή του πόλου εντός μας ώστε να αντί για έλξη να πετύχουμε την απώθηση. Σκεφτείτε με ψυχραιμία τι ερεθίζει το πρόβλημα μέσα σας, που αν το αντιστρέψετε θα το απομακρύνει από κοντά σας; Προσποιηθείτε για μια στιγμή ότι το πρόβλημα δεν αφορά εσάς αλλά έναν φίλο σας, γινόμαστε πολύ καλοί σε θέματα που αφορούν άλλους, επειδή όταν είμαστε αποστασιοποιημένοι αντιμετωπίζουμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα. Αφουγκραστείτε τα αρνητικά συναισθήματα που σας ξυπνάει κι αρχίστε να τα μετουσιώνετε κάνοντας θετικές σκέψεις. Ταυτόχρονα δράστε αντίστροφα από αυτό που σας ωθεί να κάνετε ένα αρνητικό συναίσθημα, έτσι θα σπάσετε έναν φαύλο κύκλο.

Παράδειγμα μετουσίωσης: Αν νιώθετε θυμό, απομακρυνθείτε από το σημείο και καθίστε κάπου μόνοι σας. Φέρτε στο μυαλό ένα λατρεμένο σας πρόσωπο, ή ακόμη έναν αόρατο προστάτη σας. Επιτρέψτε σ’ αυτή τη σκέψη να γεννήσει μέσα σας αγάπη και κατόπιν εισπνεύστε κι οραματιστείτε ένα ροζ σύννεφο να πλημμυρίζει τα πνευμόνια σας, εκπνεύστε τον θυμό με τη μορφή γκρίζου καπνού και συνεχίστε έτσι μέχρι να νιώσετε γαλήνη.

Παράδειγμα αντίστροφης δράσης: Αν νιώθετε μια ακατανίκητη τάση να κτυπήσετε κάποιον ή να ξεσπάσετε κάπου, επιλέξτε να βάλετε τα χέρια στις τσέπες και να του γυρίσετε τη πλάτη, βαδίστε προς έναν επαίτη και δώστε του ένα μικρό χρηματικό ποσό ή προσπαθήστε να χαϊδέψετε ένα ζωάκι ή ακόμη να αγκαλιάσετε ένα μικρό παιδί, ή γιατί όχι κι ένα δένδρο κι ας σας περάσουν για τρελούς, κάντε οποιαδήποτε πάντως πράξη αντίθετης ποιότητας απ’ αυτήν που ενστικτωδώς ετοιμάζεστε να κάνετε, ωθούμενοι από το αρνητικό συναίσθημα. Μια καλή περίπτωση είναι να αναζητήσετε χώρους υψηλής ενεργειακής δόνησης όπως είναι η Ακρόπολη, το μαντείο των Δελφών ή άλλοι αρχαίοι ναοί ή κάποια μοναστήρια.

Ξέρω ότι όλα αυτά θα σας φανούν στην αρχή δύσκολα, μην ακούτε όμως τη φωνή της λογικής όταν έρχονται στο μυαλό σας τέτοιες σκέψεις, να θυμάστε ότι η λογική είναι στείρα και θέλει να δει για να πιστέψει, αλλά πως θα δει αν δεν πιστέψει.

Όλα είναι θέμα εξάσκησης. Ένας αθλητής όσο αστείρευτο ταλέντο κι αν διαθέτει είναι η προπόνηση που το βελτιώνει και το τελειοποιεί. Ένας αρσιβαρίστας ξεκινάει με λίγα κιλά και καθώς γυμνάζεται προσθέτει περισσότερο βάρος στη μπάρα του. Ακόμη και το πιο μακρύ ταξίδι αρχίζει από το πρώτο βήμα, κάντε λοιπόν το πρώτο βήμα και συνεχίστε με τη ροή που έχετε δημιουργήσει. Ξεκινήστε πριν έρθει το πρόβλημα, κι εύχομαι να μην έρθει ποτέ, είναι πιο εύκολο να ταξιδεύει κανείς την άνοιξη ή τα καλοκαίρια όταν οι θάλασσες έχουν γαλήνια νερά παρά μες τα φουρτουνιασμένα κύματα. Προπονηθείτε δίχως βιασύνη, όσο μπορείτε καθημερινά και σταδιακά αυξήστε τη δόση.

Ψάξτε από τώρα μέσα σας ποιες είναι οι δυνατότητες σας και εργαστείτε μ’ αυτές ώστε να γίνουν ικανότητες. Αφουγκραστείτε τα συναισθήματα σας και μετουσιώστε τα αρνητικά σε θετικά αλλάζοντας σκέψεις, λόγο και πράξεις. Η εσωτερική μεταμόρφωση κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Αν αλλάξετε πριν εμφανιστεί το πρόβλημα, τότε το πρόβλημα δε θα εμφανιστεί γιατί δε μπορεί πλέον να σας αναγνωρίσει, αφού εκείνο είχε κατά νου να συναντήσει ένα ασχημόπαπο κι εσείς είστε πλέον ένας όμορφος λευκός κύκνος.

Αυτό πιο απλά σημαίνει ότι: Δονείστε ήδη σε άλλη συχνότητα απ’ ότι εκείνο, γι αυτό όταν βλέπετε κάποιους να μην έχουν προβλήματα μην απορείτε, απλά αναρωτηθείτε: Μήπως άραγε όσα ήταν να εμφανιστούν δεν κατάφεραν να τους συναντήσουν; Δυο απαντήσεις υπάρχουν εδώ: Είτε δεν έσπειραν λάθη για να θερίσουν προβλήματα, είτε έχουν αλλάξει και το πρόβλημα λύθηκε πριν εμφανιστεί.

Με μια αποστασιοποιημένη παρατήρηση βλέπουμε ότι η λύση τελικά δεν είναι ο σκοπός αλλά το μέσο , ενώ η λογική θα μας έλεγε πως η λύση είναι ο σκοπός κι αυτό θα μας παγίδευε σε ατέρμονες άκαρπες αναζητήσεις. Ο σκοπός όμως είναι να αναζητήσουμε μέσα μας το εργαλείο με το οποίο θα χτίσουμε τη γέφυρα που θα μας οδηγήσει στη λύση. Ο σκοπός είναι να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να εργαστούμε μ’ αυτόν, πριν μας σπρώξει η ανάγκη να το κάνουμε.

Αυτή η ανακάλυψη κι η δημιουργική της εφαρμογή είναι η πεμπτουσία της ζωής. Το πρόβλημα τελικά έρχεται για να μας αφυπνίσει, για να μας ταρακουνήσει να διορθώσουμε κάτι μέσα μας, αλλά απαιτεί μια συγκεκριμένη δράση εκ μέρους μας για να το αποσυνθέσουμε και τελικά να γίνει αυτό κοσμική σκόνη και μείς Νέοι άνθρωποι.