Άδης: θάνατος

Ίσως χάσω την ζωή μου όλη… Άδη;;; Ο θάνατος θα με λυτρώσει; Αν τον συναντήσω… θα εκτιμήσω ότι μου δόθηκε;

Σήμερα πιο επίκαιρος παρά ποτέ ο προορισμός αυτός αντικατοπτρίζει όλη την σημασία του.

Αν σταθείς για λίγο μέσα στην χαώδη κατάσταση της εποχής μας και αναλογιστείς ποια πραγματικά είναι η αιτία για την δυστυχία που βιώνεις θα δεις κατάματα την αλήθεια.

Όλο και περισσότερο γίνονται αντιληπτά τα αποτελέσματα μιας κατάστασης που δημιουργεί μεγάλες αντιθέσεις σε όλα τα επίπεδα με κοινό αποτέλεσμα την δυστυχία σε αντιπαράθεση από την ευτυχία.

Σήμερα όσο ποτέ αξιολόγησες έννοιες όπως η ελευθερία, η υγεία, η εμπιστοσύνη, η οικογένεια, η φιλία και είδες ακόμα πιο έντονα τις αντιθέσεις σε άλλες έννοιες όπως η αγάπη και το μίσος, η αλήθεια και το ψέμα, η δικαιοσύνη και η αδικία, τα λόγια και οι πράξεις και τόσα άλλα που θεωρούσες δεδομένα.

Η αλήθεια που θα ανακαλύψεις είναι ότι όλα αυτά έχουν άμεση εξάρτηση με τον μεγαλύτερο εθισμό σου, τον πλούτο.

Εκείνος σε κατέστησε ανήμπορο και όμηρο να ελέγξεις την ίδια σου την ύπαρξη την στιγμή που οι καταστάσεις εξισώνουν τις κοινωνικές στάθμες, τις φυλετικές, ακόμη και τις πνευματικές.

Όλοι είμαστε ισότιμοι στον ίδιο παρονομαστή τον θάνατο. Η ερώτηση ποιος θα επωφεληθεί από αυτήν την κατάσταση δεν έχει πια υπόσταση.

Ένας προορισμός που έχει ανοιχτές πύλες από όπου κι αν σταθείς και βρίσκεσαι έχει στο κέντρο του μια δύνη που σαν κλίμακα σε οδηγεί στον πυθμένα που απλά ισορροπεί.

Τι είναι αυτό που τόσο επιμελημένα δεν βλέπεις; (Άδης)

Εδώ στην χώρα του ποτέ ξεχασμένος και μόνος παλεύεις με την ίδια σου την ύπαρξη. Το κακομαθημένο που δεν δέχεται τις ευθύνες του αλλά θέλει τα οφέλη, ψάχνει συνεχώς τον τρόπο να επιβιώσει από την σκλαβιά που μόνος του βρέθηκε μέσα από τον εθισμό του.

Χαμένος στα οράματα του παλεύει με εκείνους που πειρατεύονται τα κεκτημένα του και αγνοεί πως μόνος του θα ελευθερωθεί από τις εξαρτήσεις του αρκεί να το θελήσει.

Τι είναι ο πλούτος όμως;

Είναι ο ίδιος ο πλούτος επιζήμιος ή η μορφή που του απέδωσες;

Πλούτος είναι αυτό που ο καθένας έχει προσδιορίσει στον εαυτό του με αυτήν την έννοια.

Οι καταστάσεις που επαναλαμβάνονται συνεχώς όπως ο πόλεμος, η αρρώστια και η πείνα που συνδέονται στενά με τον θάνατο, μας δίνουν την δυνατότητα να εκτιμήσουμε την ίδια την ζωή.

Εδώ συμβαίνει αυτόματα ο διαχωρισμός εκείνου που θα εκτιμήσει ότι του δόθηκε και θα επαναπροσδιοριστεί μέσα από αυτήν την κατάσταση, δίνοντας υπόσταση στην πνευματική διάσταση του πλούτου, από εκείνον που θα εκμεταλλευτεί ότι του δόθηκε προς όφελος της υλικής διάστασης του πλούτου μπρος στην δίψα του εθισμού του.

Η συνειδητοποίηση ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής, σου αποκαλύπτει ποιος είσαι και που επιλέγεις να πας ακόμα και πως θα το κάνεις.