Skip to main content
admin ajax.php?action=kernel&p=image&src=%7B%22file%22%3A%22wp content%2Fuploads%2F2020%2F11%2Fbooks

Όμορφες στιγμές παρέα με βιβλία που σας προτείνουμε γι’ αυτή την εβδομάδα

To likewoman.gr σας προτείνει τα βιβλία που ξεχωρίσαμε γι’ αυτή την εβδομάδα.

 

Ανήσυχα άκρα

Συγγραφέας: Νίκος Παναγιωτόπουλος

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Τι σχέση μπορεί να έχει η φθορά της ερωτικής σχέσης με τα διαστημικά ταξίδια, ο χωρισμός με τα τσιγάρα και τις παροιμίες, το Εκκρεμές του Φουκό με την ερωτική έλξη, οι ταινίες πορνό με την επιμέλεια κειμένων και τη ζήλια, το σκάκι με τη νεκρωμένη λίμπιντο και οι πισίνες στις βίλες των νοτίων προαστίων με τα ερωτικά απωθημένα;Πώς μπορεί να συνδέεται το μπέιζμπολ με την αρρώστια και την ερωτική επιθυμία και ο Τσέχοφ με την ελληνική επαρχία και τη νευροχειρουργική;

Γιατί οι γριές ταΐζουν αδέσποτες γάτες και…τι είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί όταν τα Ανήσυχα Άκρα σου σε κρατάνε ξάγρυπνη και συλλάβεις επ’ αυτοφώρω τον διαρρήκτη που μπουκάρει στο σπίτι σου νυχτιάτικα;

ΔΕΚΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΡΕΥΝΟΥΝ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΙΚΟΥ ΠΑΘΟΥΣ.

 

stovathostouaiwna

Στο βάθος του αιώνα – Ένα αφήγημα για την Αθήνα

Συγγραφέας: Νίκος Βατόπουλος

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Είναι φορές που επιζητώ αυτές τις πυκνές διαδρομές του νου, όχι τόσο για να κυλήσω προς τα πίσω όσο για να κατανοήσω όλον αυτό τον φόρτο συναισθήματος για έναν ευρύτατο χάρτη που με ορίζει. Και που μέσα σε αυτόν υπάρχουν όλα όσα με έφτιαξαν και όλα όσα με ωθούν για το παραπέρα. Η καλύτερη στιγμή είναι όταν ο χρόνος, ο παρελθών και ο μέλλοντας, συναιρούνται σε μία στιγμή, σε έναν ανεπαίσθητο κραδασμό, που τον ξέρεις μόνο εσύ, και αυτή η εντύπωση δεν έχει ανάγκη ούτε από χώρο ούτε από φως. Γεννιέται από την αίσθηση ενός ευρύτατου και πλουσιότατου κοιτάσματος που δεν είσαι εσύ αυτό, ούτε κατά διάνοια. Εσύ απλώς το φέρεις, είσαι σαν τη χελώνα που κουβαλάει το καβούκι της, είσαι και λίγο σαν μια σπηλιά καλυμμένη με δέρμα και μαλλιά.
Απόσπασμα από το βιβλίο

Αναμνήσεις, βιώματα, άνθρωποι, βιβλία, κτίρια… Σε αυτό το προσωπικό αφήγημα, ο Νίκος Βατόπουλος ξετυλίγει έναν χάρτη μέσα από τη ροή μιας συνειρμικής γραφής και μας οδηγεί σε μια αστική πατριδογνωσία που είναι παράλληλα και μια σπουδή πάνω στους κύκλους του χρόνου και τη δύναμη της μνήμης. Συνθέτει σταδιακά μια εναλλακτική θεώρηση της Αθήνας των τελευταίων δεκαετιών, με στοιχεία βιογραφίας, προσωπικής και αστικής, παραδίδοντάς μας ένα υβριδικό χρονικό.

hgynaika 1

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ 

Συγγραφέας: OZ AMOS

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Ο Γιοέλ Ραβίντ εργάστηκε επί σειρά ετών για τις μυστικές υπηρεσίες, αξιοποιώντας το υπερφυσικό του ένστικτο να οσμίζεται το ψέμα και την αλήθεια. Μετά τον χαμό της συζύγου του σε ένα περίεργο ατύχημα, μετακομίζει σε κάποιο προάστιο του Τελ Αβίβ με την κόρη του, τη μητέρα του και την πεθερά του. Αυτή η πρόωρη συνταξιοδότηση θα εξωθήσει τον κεντρικό ήρωα να επανεξετάσει και το δικό του παρελθόν, κυρίως όμως θα τον αναγκάσει να διερευνήσει το συντριπτικό αίνιγμα που σχετίζεται με τη ζωή και τον θάνατο της γυναίκας του. Θα καταφέρει ένας άνθρωπος τόσο μονήρης και κλεισμένος στον εαυτό του να δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον του για την οικογένειά του, να ενταχθεί στην τοπική κοινότητα, να δημιουργήσει κοινωνικές επαφές και φιλίες; Σε τούτη τη λεπταίσθητη αλλά και πληθωρική ιστορία, μια δεξιοτεχνική αφήγηση η οποία μοιάζει με αποκρυπτογράφηση των άφατων διαστάσεων της καθημερινότητας, ο Άμος Οζ ενσταλάζει την κωμωδία, την ποίηση αλλά κι εκείνη την παράξενη αίσθηση τρέλας που διαπερνά κάθε συνηθισμένη ύπαρξη. Το μυθιστόρημα Η γυναίκα που γνώρισα συγκαταλέγεται στα πλέον δημοφιλή έργα του σπουδαίου Ισραηλινού συγγραφέα.

mevl 1

Με βλέπεις;

Συγγραφέας: Τασούλα Επτακοίλη, Φωτεινή Τσαλίκογλου

Εκδόσεις: Καστανιώτη
Με βλέπεις;

Προσπαθώ να με βρω σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, μαθαίνω ξανά την πόλη, ανακαλύπτω νέους θορύβους, βλέπω εφιάλτες, τρέμω τον θάνατο, χάνω το θάρρος μου και το ξαναβρίσκω, άλλοτε βουλιάζω στην αδράνεια κι άλλοτε στύβω την πέτρα, κάνω όνειρα, ελπίζω.

Με βλέπεις;

Δυο γυναίκες παρατηρούν τους άλλους και τους εαυτούς τους, κάνουν βουτιές στο μέσα τους, συλλογίζονται, εξομολογούνται – και συνομιλούν.

Με βλέπεις;

Ένα πλάσμα που θυμάται είναι ο άνθρωπος. Υποκλίνεται σε ό,τι έχει χαθεί. Αλλιώς δεν υπάρχει αύριο.

 

RELATED