Γιατί Ο Κορωνοϊός Ή Κορονοϊός Ή Covid 19, Είναι Ακριβώς Αυτό Το Ξυπνητήρι Για Την Αφύπνιση Της Συνείδησής Μας;

Mια βδομάδα καραντίνας και νομίζω ότι πια το πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι υπαρξιακό. Βγαίνοντας από μια κατάσταση που μας ήταν οικεία – όχι απαραίτητα σωστή, αλλά αυτό που ξέραμε- και αλλάζοντας τόσο ραγδαία προς μια πρωτόγνωρη πορεία αφύπνισης που μας σπρώχνει όσο ποτέ άλλοτε να καταλάβουμε επιτέλους ποιοι είμαστε πραγματικά. Αυτή η συνειδητοποιήση μας ωθεί στο να νιώθουμε άγχος και αγωνία για το τι θα γίνει, για την προσωρινή ανελευθερία που νιώθουμε και τη βαρεμάρα που δε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας.

Πριν από δύο χρόνια, όταν πήγα στην Ινδία για διαλογισμό, αυτό που μας έμαθαν πρώτα από όλα ήταν μέρες σιωπής. Μέρες σιωπής χωρίς κινητά, χωρίς social media, χωρίς internet. Απλά τα λες εσύ με τον εαυτό σου. Noμίζω ότι έχουμε πολλά να του πούμε. Σιωπή. 

Αυτό που συμβαίνει τώρα στην ανθρωπότητα είναι αποτέλεσμα της ψευδαίσθησης που έχουμε ότι είμαστε τα αυτοκίνητά μας και τα σπίτια μας και ο λογαριασμός μας στην τράπεζα. Και είμαστε όμορφοι ή άσχημοι, επιχειρηματίες ή απλές νοικοκυρές, πλούσιοι ή φτωχοί, Έλληνες, Τούρκοι, χριστιανοί ή Εβραίοι. Οι ταμπέλες μας δηλαδή. Αυτές που μας έβαλαν ή αποκτήσαμε στην πορεία και νομίζουμε ότι είμαστε ξεχωριστοί ή διαφορετικοί αλλά επί τις ουσίας αν κάποιος απλά πάρει μια βαθιά ανάσα θα καταλάβει ότι το μόνο που χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος για να ζήσει και να μεγαλώσει είναι το οξυγόνο.

Ο ήλιος και η φύση είναι αυτά που μας χαρίζουν απεριόριστη ζωή και δυστυχώς η ανθρώπινη μικρότητα δεν μπορεί να αντιληφθεί το μεγαλείο της ισότητας και της ενότητας. Όλοι μαζί είμαστε ενωμένοι κάτω από αυτό το σύστημα που λέγεται κόσμος. Και όσο ο καθένας είναι στον κόσμο του και νομίζει ότι δεν ανήκει σε αυτό το σύστημα, έρχεται αντιμέτωπος με τον ρου της ιστορίας.

Γιατί ο κορωνοϊός ή κορονοϊός ή Covid 19, είναι ακριβώς αυτό το ξυπνητήρι για την αφύπνιση της συνείδησής μας, από που ερχόμαστε και τελικά τι χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε. Πόσα λάθη κάναμε στην πορεία και πόσο λάθος σκεφτόμαστε, μήπως τελικά χάσαμε το δρόμο; Γιατί τώρα celebrities, εφοπλιστές αλλά και όλοι οι κοινοί θνητοί άνθρωποι είναι σε καραντίνα. Όλοι στην ίδια μοίρα ως αποτέλεσμα της ύβρεως που διαπράξαμε και προκαλέσαμε την «νέμεσιν», την οργή και εκδίκηση, δηλαδή την εκδίκηση του σύμπαντός απέναντι στο ανθρώπινο είδος που συνεχίζει να υπερεκτιμά τις ικανότητες και τη δύναμή του, σωματική αλλά κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική και συμπεριφέρεται με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στην ίδια του τη ζωή.

Το μονοπάτι για να θεραπευτούμε είναι να αποφασίσουμε συλλογικά να βγούμε από αυτό το Matrix- εγωισμού και να αποφασίσουμε ότι αυτή είναι η αρχή για μια αλλαγή συνειδητότητας.

H ιστορία δείχνει πως μόνο όταν φτάνουμε στο απόλυτο ναδίρ εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης και της πνευματικότητας, χάνοντας την προσωπική μας ελευθερία και τα υλικά αγαθά που νομίζουμε ότι μας ανήκουν, τότε μόνο μπορούμε να κάνουμε την αλλαγή προς μια πιο ελεύθερη -πραγματικά και ουσιαστικά- ζωή, που δε θα είναι δέσμια της ύλης και του εγωισμού μας. Μια ζωή που θα σπάσει τα δεσμά του εγώ-είμαι-εγώ-και-τι-με-νοιάζει-για-τον-δίπλα και θα καταλήξουμε να σεβόμαστε την ίδια τη ζωή ως έννοια.

Εισπνοή. Εκπνοή. Αυτή είναι η ουσία και εκεί κρύβεται όλο το μυστικό της ελευθερίας. Είμαστε όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό. Είναι αργή και βασανιστική αυτή η αποκάλυψη της νέας πραγματικότητας, αλλά αυτή είναι η αληθινή ζωή, εξώ από το comfort zone και πέρα από τα περιοριστικά όρια που είχαμε θέσει, στη φυλακή που ζουσαμε.

Και η τραγική ειρωνία της υπόθεσης, αυτή η ανάσα που μας δίνει τη ζωή είναι τώρα η μολυσμένη ανάσα του γείτονα που πρέπει να αποφύγεις, του φίλου που δε θα αγκαλιάσεις, του φίλου του παιδιού σου που δε θα καλέσεις στο σπίτι γιατί μπορεί να αρρωστήσεις. Αυτή όμως η απόσταση μας απομακρύνει φυσικά όμως μας ενώνει σε ένα βαθύτερο επίπεδο, αυτό της αλληλοεξάρτησης. Βγαίνουμε από το Matrix αργά και βασανιστικά και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε στη μοναξιά μας είναι να καταλάβουμε αυτή την αλήθεια του ποιοι είμαστε πραγματικά και να ανεβάσουμε όλοι ένα μικρό σκαλοπατάκι την ανθρωπότητα. Αυτή τη φορά η λύση δεν θα έρθει από τον Deus ex machina τον «ἀπo μηχανῆς θεό», αλλά από την ευθύνη του καθενός από εμάς σε συλλογικό επίπεδο.

BE AUTHENTIC,

BE YOU

BE THE EXAMPLE

LOVE

ATHENA

XXX