Η Γνώση Της Συγχρονικότητας – Πως Θα Διαχειριστούμε Εμείς Τον Χρόνο

Ήμουν ένας άνθρωπος που πρέπει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του ως τώρα να το έχει περάσει προσπαθώντας να προλάβει να κάνει πράγματα. Το μοναδικό μου μότο ήταν “Δεν προλαβαίνω”.

Και κάποια στιγμή αναρωτήθηκα και λέω για κάτσε. Η μέρα έχει 24 ώρες για όλους, είτε είσαι Κινέζος, είτε είσαι Ρώσος, είτε είσαι Αφρικανός, είτε είσαι Αμερικάνος, είτε είσαι Ευρωπαίος.. Για όλους έχει 24 ώρες.

Άρα λοιπόν η τράπεζα του χρόνου είναι η πιο δίκαια τράπεζα που υπάρχει παγκοσμίως. Σε όλους μας, δίνει τον ίδιο χρόνο μέσα στην ημέρα. Αυτό όμως που κάνει την διαφορά είναι το πώς θα διαχειριστούμε εμείς αυτόν τον χρόνο.

Θέλω να σου πω λοιπόν, έχοντας την αίσθηση ότι δεν προλαβαίνω, έκανα τα πάντα πάρα πολύ γρήγορα. Έτρωγα γρήγορα, έπινα νερό γρήγορα, δούλευα γρήγορα, μιλούσα γρήγορα, όλα γρήγορα. Και ξέρω ότι ως ένα σημείο αυτό με εξυπηρέτησε πάρα πολύ στην ζωή μου γιατί πετύχαινα και γρήγορα. Γιατί έκανα γρήγορα. Αν για παράδειγμα ένας άνθρωπος χρειαζόταν για να κάνει μια δουλειά πέντε ώρες, εγώ μπορούσα να κάνω σε μία ώρα αυτό που θα κάνανε πέντε άνθρωποι σε πέντε ώρες.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ, είχε έρθει μια συνεργάτης μέσα στο γραφείο μου, και με έβλεπε που δούλευα με δύο υπολογιστές και στις δύο οθόνες και με τα δύο χέρια, και μου λέει “Πώς το κάνεις; Τι γίνεται μέσα στον εγκέφαλο σου;”. Ok, αυτό είναι το καλό κομμάτι. Το άλλο κομμάτι όμως είναι ότι δεν προλάβαινα να ζήσω.

Έτσι λοιπόν ανακάλυψα, πάρα πολύ σύντομα θέλω να πιστεύω ή έτσι έχω πει στον εαυτό μου αν θέλεις, αλλά από την στιγμή που το πιστεύω είναι εντάξει για εμένα, ότι αν κάτι δεν το αντιλαμβανόμαστε με την συνείδηση μας τότε θα έρθει να μας το δείξει η ζωή και πολλές φορές θα το δείξει με άσχημο τρόπο.

Έφαγα κάτι “χαστούκια” από την ζωή που πραγματικά αναγκάστηκα να καθίσω. Ευτυχώς δεν αναγκάστηκα να καθίσω όπως κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται έχοντας μία πάρα πολύ σοβαρή ασθένεια. Απλά έκατσα. Έπεσε η δουλειά μου, εξαφανίστηκαν οι φίλοι μου και έμεινα στο πουθενά.

Εκεί λοιπόν άρχισα να επαναπροσδιορίζω και να σκέφτομαι τα πράγματα και να λέω “Τι δουλεύει; Τι δεν δουλεύει; Γιατί έφτασα εκεί; Τι άλλο μπορώ να κάνω;”

Καταρχήν, το πρώτο που σκέφτηκα είναι το εξής: Χρειάζεται σε αυτές τις στιγμές με τον εαυτό μου, ναμην περιμένω να συμβεί κάτι τραγικό για να το κάνω.

Δεύτερον, αυτό που κατάλαβα είναι το εξής: Ας ξεκινήσουμε λίγο από μέσα μας. Έχουμε εκατομμύρια κύτταρα τα οποία κάνουν εκατομμύρια λειτουργίες σε κάθε δευτερόλεπτο. Είναι τρελό. Δεν μπορεί να το συλλάβει ο εγκέφαλος. Τώρα, εγώ ως άνθρωπος, έχω στο σώμα μου εκατομμύρια κύτταρα που κάνουν εκατομμύρια λειτουργίες το δευτερόλεπτο. Εσύ είσαι ένας άλλος άνθρωπος που έχεις ένα σώμα με εκατομμύρια κύτταρα που κάνουν εκατομμύρια λειτουργίες. Αν αυτό τώρα το πολλαπλασιάσεις επί το πόσοι άνθρωποι είμαστε συν τα ζώα, τα φυτά, τα πάντα.. Πραγματικά είναι χαοτικό για τον εγκέφαλο. Δεν μπορεί να το συλλάβει. Παρόλα αυτά τα πάντα συμβαίνουν με απόλυτη αρμονία και ηρεμία.

Έτσι λοιπόν κατάλαβα κάτι. Χρειάζονται τα πράγματα να γίνονται σύμφωνα με μία ανώτερη σοφία που πολλές φορές το “Εγώ” μου δεν ήθελε να καταλάβει, με την οποία πρέπει να συντονιστώ αν δεν θέλω να πονάω και πρέπει να περιμένω να κάνω το κατάλληλο πράγμα, την κατάλληλη στιγμή για να έρθει το κατάλληλο αποτέλεσμα.

Γιατί το κατάλληλο πράγμα την λάθος στιγμή δεν δίνει κατάλληλο αποτέλεσμα. Όπως και η κατάλληλη στιγμή σε ένα μην κατάλληλο πράγμα δεν δίνει το κατάλληλο αποτέλεσμα.

Έτσι λοιπόν ανέπτυξα μία αρετή. Την αρετή της υπομονής. Που για να το κάνω αυτό με βοήθησε τι; Η γνώση της συγχρονικότητας. Όλα τα πράγματα πρέπει να συμβούν σε μια δεδομένη στιγμή. Εάν κάτι δεν συμβαίνει για κάποιον λόγο κάνε πίσω, δες επανεξέτασε, επαναπροσδιόρισε, άλλαξε, διεύρυνε την συνειδητότητα σου, την αντίληψη σου, το γνωστικό σου κομμάτι, την συμπεριφορά σου, καμιά φορά μπορεί να χρειαστεί να αλλάξεις και τελείως κατεύθυνση και να το πάρεις τελείως αλλιώς και να ξεκινήσεις.

Τι θέλω λοιπόν να σου πω; Ότι η συγχρονικότητα είναι κάτι συμπαντικό, είναι κάτι δυνατό, και για να μπορείς να μπεις μέσα σε αυτό το αυλάκι χρειάζεται να καθαρίσεις τον εαυτό σου από τοξίνες, και σωματικές και συναισθηματικές.

Όταν το κάνεις και συνδεθείς με την συγχρονικότητα σου τότε θα ζήσεις αυτό που ακούς ή έχεις ακούσει προφανώς από ανθρώπους, να λένε “Α! Ήθελα αυτό και χτύπησε το τηλέφωνο”, “Α! Ήθελα αυτό και γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο ξαφνικά”.

Γιατί το σύμπαν είναι σοφό. Κι εσύ είσαι μέρος αυτού. Είσαι το σύμπαν. Έχεις σοφία. Εναρμονίσου με αυτή και όλα θα αλλάξουν.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!