Παπούτσι από τον τόπο σου…έλεγαν οι παππούδες μας

Παπούτσι από τον τόπο σου…

… έλεγαν οι παππούδες μας, και σήμερα μοιάζει τόσο επίκαιρο και αναγκαίο όσο ποτέ. Η ανάγκη για το τοπικό δεν είναι μόνο μια απάντηση στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση ή στην απρόσωπη αγορά που θέλει να μας επιβληθεί. Είναι η ανάγκη να ζήσουμε με τα «δικά» μας, να σταθούμε στα πόδια μας και να νιώσουμε περήφανοι.

Όταν συζητάμε για θέματα βιώσιμης ανάπτυξης, το στοιχείο της τοπικότητας πρέπει βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, γιατί δύο είναι οι μεγάλες πληγές σήμερα.

• ·Οι μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων σε ξένες χώρες,
• ·Και οι εισαγωγές φθηνών προϊόντων

Και μόνο με αυτά τα δύο μπορεί να «γονατίσει» οικονομικά μια ολόκληρη χώρα χωρίς να το πάρει χαμπάρι. Με αυτά τα δύο χάνεται η κοινωνική συνοχή, χάνονται οι θέσεις εργασίας, χάνεται η ζωή και η αγάπη για τον τόπο και τους συνανθρώπους μας.

Κι όμως το τοπικό προϊόν έχει ασύγκριτα πλεονεκτήματα σε σχέση με το ξένο, γιατί είναι χειροπιαστό, είναι δίπλα μας, συνδέεται με την εγχώρια ιστορία και παράδοση. Παγκοσμίως, δεν υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος, μορφωμένος, ακτιβιστής της βιώσιμης ανάπτυξης ακόμα και τεχνοκράτης που να διαφωνεί σ΄ αυτό. Όλοι συμφωνούν ότι η οικονομική δραστηριότητα με βάση την τοπικότητα, είναι η «σωτηρία» των κρατών που σε λίγα χρόνια θα αφανιστούν από τις υπερδυνάμεις και τις πολυεθνικές.

Σε μια χώρα πρέπει…

• ·Να ευημερεί το υπάρχον οικοσύστημα,
• ·Να γίνεται αυτοκατανάλωση αγαθών,
• ·Να ευνοούνται οι τοπικές συνέργειες μεταξύ των διαφόρων επαγγελματικών ομάδων,
• ·Να γίνει δημιουργία δικτύων συνεργασίας μεταξύ παραγωγών, δικτύων χρηματοδότησης επιχειρήσεων και προώθησης προϊόντων, κοκ.

Διαβάστε την συνέχεια στο nikosonline.gr