images easyblog images 927 8406cfb594b839b1b4c465e59869d613 XL 14dd1fca

«Ο πλανήτης» της Στέλλας Μαρή – Παράταση παραστάσεων

Likewoman

30 Ιαν 2018

Παράταση παραστάσεων λόγω επιτυχίας και αλλαγή ημέρας

«Ο πλανήτης», το έργο που έγραψε, σκηνοθέτησε και ερμηνεύει η Στέλλα Μαρή, ύστερα από την προγραμματισμένη, επιτυχημένη, τρίμηνη πορεία του, παρατείνεται έως τις 25 Φεβρουαρίου 2018 και αλλάζει ημέρα.

Παραστάσεις: Κυριακή 4, Κυριακή 11, Κυριακή 18 & Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Λίγα λόγια για το έργο

Ο πλανήτης Άριστος, αποφασίζει την αποστολή κατοίκων του, των Ηρακλειδών, με σκοπό την αποτροπή της εξαφάνισης της Γης. Όμως, σύντομα, την χαρά διαδέχεται ο φόβος, την ποίηση το έγκλημα, και οι Ηρακλειδείς θα κληθούν να επιστέψουν στον πλανήτη τους, αφού κάποιοι έχουν ήδη μυηθεί στο «φαινόμενο» του Έρωτα, μεταξύ των οποίων και η Αλκμήνη που μάς μιλά για το ταξίδι της από τον πλανήτη της στη Γη…

Γράφτηκαν για την παράσταση

«Είχα την χαρά να παρακολουθήσω τον «πλανήτη» της Στέλλας Μαρή στο Studio Κυψέλης, έναν ζεστό χώρο που σε κάθε γωνιά του μπορείς να διακρίνεις το πάθος των ανθρώπων του για την τέχνη τους. Ο Πλανήτης, είναι ένας μονόλογος σε κείμενο και σκηνοθεσία της ίδιας της Στέλλας, η οποία υποδύεται την Αλκμήνη. Η Αλκμήνη δεν είναι «δική μας». Μας μοιάζει εξωτερικά, αλλά είναι αλλόκοσμη, διαφορετική. Είναι… από άλλον πλανήτη. Όλες οι αισθήσεις χρησιμοποιούνται με συμβολικό τρόπο για να δώσουν στον θεατή το μήνυμα που η δημιουργός θέλει να περάσει. Την Στέλλα Μαρή την θαυμάσαμε και στην Ρέπλικα. Στον «Πλανήτη» της ένιωσα πως φέρνει ολόγυμνη την ψυχή της στη σκηνή με όλες τις ευαισθησίες και τις ανησυχίες του σύγχρονου σκεπτόμενου ανθρώπου, που τον ενδιαφέρει να αφήσει στο πέρασμά του μέσα από την παρούσα ενσάρκωσή του, ένα αποτύπωμα εξελικτικής, δημιουργικής ομορφιάς…»

Ευαγγελία Βασιλείου, Ewoman.gr

« Η Στέλλα Μαρή ανεβάζει τον ερμηνευτικό της πήχη με έναν ρόλο- πρόκληση που χρειάζεται γερές υποκριτικές δομές για να υποστηριχτεί πειστικά, κάτι το οποίο καταφέρνει με περίσσια άνεση… «Ο πλανήτης» είναι μια μοναδική θεατρική εμπειρία που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες θεματικές ενότητες και ανένταχτη καθώς είναι, φιλοδοξεί να αφήσει ξέχωρο στίγμα στο κοινό της. Ένα στοίχημα που το έχει ήδη κερδίσει…»

Μαρία Αγγέλου, Kallitexnes.gr

«Με γνώμονα την γνώση αλλά και την κατάληξη της έρευνας πάνω στους ανθρώπους, η Στέλλα Μαρή, αποδίδει την έλλειψη ανθρωπιάς στο γένος μας, την έλλειψη τέχνης και αρμονίας… Μια ιδιαίτερη παράσταση με λιτή σκηνική παρουσία και έντονο το πράσινο χρώμα – του περιβάλλοντος, της αρμονίας και της ίδιας της φύσης – για να καταδείξει τα εγωιστικά πολιτικά και πολιτισμικά στοιχεία της ανθρώπινης φύσης και να μας ταράξει με την αγριότητα του κόσμου…»

Δανάη Σώπαση,Maxmag.gr

«Η Στέλλα Μαρή έχει στήσει αριστοτεχνικά τον χορό της εσωτερικής μέθεξης, ξεκινώντας από αγαπημένες, οικίες ιστορίες. Η σκηνοθεσία είναι ευρηματική, γοητευτική, ευφάνταστη αλλά εντυπωσιακά λιτή, αγγίζει με θλιβερή τρυφερότητα εκείνη την κρυμμένη πληγή της αυτογνωσίας που δεν θέλουμε να δούμε κατάματα. Η Σ. Μαρή μάς παίρνει από το χέρι, σαν μια πραγματική Αλκμήνη, με αγάπη και μάς οδηγεί στην πηγή της αυτογνωσίας μας, μάς κάνει μικρούς ήρωες, έτοιμους σαν ένας άλλος Ηρακλής, να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας, τα συναισθήματά μας. Η ερμηνεία της Σ. Μαρή ήταν αληθινή και μας κράτησε ζωντανούς μέχρι τέλους. Αυτή δε η οικειότητα που δημιούργησε αμέσως με την πλατεία ήταν συναρπαστική, καθώς μας αγκάλιασε τρυφερά με την σαγηνευτική της αύρα και ιδιαίτερη παρουσία…»

Λία Τσεκούρα, Artharbour.gr

«Την Στέλλα Μαρή την είδα και πέρσι στην παράσταση «Ρέπλικα». Είναι μία ηθοποιός με έντονη προσωπικότητα, αγάπη για την δουλειά της, κάτι που βγαίνει και σε εμάς τους θεατές, με μεγάλο ζήλο με ό,τι καταπιάνεται. Μόνη της πάνω στην σκηνή μάς μεταφέρει τον προβληματισμό της για τα οικολογικά, κοινωνικά θέματα με απόλυτα φυσικότητα. Άλλοτε απορημένη, άλλοτε λυπημένη, πάντα προβληματισμένη. Ένας μονόλογος που δεν σε κουράζει, σε προβληματίζει για την πορεία της ανθρωπότητας, την έλλειψη αλληλεγγύης και αγάπης για τον συνάνθρωπό μας. Ρεαλιστικός με βαθιά νοήματα. Ένας μονόλογος που αξίζει να βάλετε στο θεατρικό σας πρόγραμμα…»

Βίβιαν Μητσάκου, Theatroproject365.wordpress.com

«Το έργο έχει σίγουρα κοινωνικό μήνυμα και χαρακτήρα. Η Αλκμήνη μάς δίνει μαθήματα αντι-ρατσισμού, κοινωνικής ευαισθησίας, αγάπης και συμπόνιας που χρειάζονται να ακουστούν στην εποχή μας περισσότερο παρά ποτέ. Εγώ όμως θέλω να σταθώ περισσότερο στην ερμηνεία. Το να μπεις στο πετσί του και να ερμηνεύσεις έναν ξένο από άλλη χώρα είναι σχετικά εύκολο. Άνθρωπος είναι και αυτός, και το δείγμα το έχεις καθημερινά μπροστά σου. Πώς όμως κάνεις το ίδιο με έναν ξένο από άλλο πλανήτη; Δεν είναι απλώς δύσκολο, είναι εντελώς αδύνατον να μπεις στην ψυχοσύνθεση ενός τέτοιου πλάσματος, γιατί δεν γνωρίζεις τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης του και χρειάζεται να επιστρατεύσεις όλη σου την φαντασία. Ίσως ο πιο ενδιαφέρων και πρωτότυπος μονόλογος που έχω δει μέχρι στιγμής…»

Μάνος Ίβερσεν, Θέατρο.gr

«Ο πλανήτης μιλάει μ’ έναν ιδιότυπο- παράδοξο τρόπο για έννοιες όπως η ενσυναίσθηση και η αγνότητα. Έννοιες που θα έπρεπε να είναι αυτονόητες αλλά απέχουν κατά πολύ από τον σημερινό ανθρώπινο ψυχισμό… Αυτό το έργο σε κερδίζει διότι χτυπάει στοχευμένα στο μυαλό , καθώς αγγίζει ευαισθησίες που λησμονήθηκαν. Μια ιερή «Βίβλος» που αντιδράει με το δικό της τρόπο στη μισαλλοδοξία των ανθρώπων και κηρύσσει ως αφετηρία και ως σκοπό: την αγάπη…»

Ελένη Αναγνωστοπούλου, Tritokoudouni.gr

«Ένα πραγματικά μοναδικό, τρομακτικό, αλλά και υπέροχο ταξίδι που μας προβληματίζει και μας κάνει να σκεφτούμε πολλά φαινόμενα της σημερινής και όχι μόνο εποχής. Μια παράσταση με πραγματικά υπέροχο νόημα και οικολογική ευαισθησία…»

Εύα Παρασκευοπούλου, Beasty-press.com

«Από τις λίγες φορές που ένας μονόλογος μού κράτησε το ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια της παράστασης. Δε μπορεί να έχεις δύναμη δίχως να έχεις γνωρίσει την αδυναμία. Επιστημονική φαντασία και στη θεατρική σκηνή, γιατί όχι; Αυτές τις σκόρπιες σκέψεις που είχα βλέποντας την παράσταση «Ο πλανήτης» φέρνω ξανά στον νου μου σήμερα και προσπαθώ να τις «τακτοποιήσω». Ήταν μια όμορφη παράσταση, διαφορετική. Το κοινό χειροκρότησε δυνατά, η πρωταγωνίστρια έμεινε για λίγο παραπάνω επί σκηνής για να μιλήσει με το κοινό. Έπειτα, έκανα μια βόλτα στο χώρο του studio Κυψέλης… Άλλο και αυτό. Μέρος ατμοσφαιρικό, σαν να μεταφέρεσαι σε άλλη εποχή, όση ώρα έμεινα στο θέατρο είχα ξεχάσει πως βρισκόμουν στο κέντρο της Αθήνας. Έφυγα και εγώ από τον πλανήτη εκείνο για να επιστρέψω στον δικό μου, με την πεποίθηση πως κάτι είχα κερδίσει….»

Γιώργος Κολέτσος, Gokitoki.wordpress.com

Η ταυτότητα της παράστασης

Κείμενο-Σκηνοθεσία-Ερμηνεία: Στέλλα Μαρή

Ηθοποιός ηχογραφημένου κειμένου: Δημήτρης Λεβίδης

Σκηνογράφος & φωτογραφίες για την παράσταση: Γιώργος Σταματάκης

Ενδυματολόγος: Χαρά Κονταξάκη

Κοσμήματα (χειροποίητα): «ΝΤΟΡΙΤΑ’Σ»

Φωτογράφιση & βιντεοσκόπηση: Κώστας Βολιώτης

Επεξεργασία ήχου στο βιντεοσκοπημένο κείμενο: Δημήτρης Λεβίδης

Προωθητικό animation: Βαγγέλης Καραδήμας για λογαριασμό της vktoons

Trailer: Αντώνης Μανδρανής

Προβολή-Επικοινωνία: Νατάσα Παππά