Η Angelina Jolie μας γράφει από τη Namibia και υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολόκληρο τον κόσμο

Καθώς το Harper’sBazaarγιορτάζει την 150η επέτειό του, η Jolie μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της για τα δικαιώματα των γυναικών και την ευθύνη μας απέναντι στο περιβάλλον.

By Angelina Jolie and Photographs by: Alexi Lubomirski; Fashion Editor: Jennifer Rade

To άρθρο είναι από το Harperbazaar.com

Eπιμέλεια Γιώτα Πετσιώτη

Αναρωτιέμαι επίσης τι θα έκανε η γυναίκα του 19ου αιώνα για την ανισότητα που εξακολουθεί να υπάρχει σε δεκάδες εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο – όπως εκείνες που πρέπει να πάνε να δουλέψουν αντί να πάνε σχολείο διότι πρέπει να στηρίξουν τις οικογένειές τους, όπως το κορίτσι Parvana που απεικονίζεται στην ταινία TheBreadwinner ή οι γυναίκες που ακόμα πεθαίνουν επειδή έχουν μικρή ή καθόλου πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Θα σκεφτόταν άραγε ότι έχουμε κάνει αρκετά για αυτές;

Η πιο όμορφη και ανθεκτική γυναίκα που γνώρισα ποτέ ήταν μια νέα Αφγανή πρόσφυγας σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο στα σύνορα με το Πακιστάν. Ήταν έγκυος και ο σύζυγός της είχε φύγει προκειμένου να βρει δουλειά για να την στηρίξει. Ήταν αναγκασμένη να ζει στα καταλύματα λάσπης, αλλά τον περίμενε, καθώς δεν είχαν άλλο τρόπο να βρουν ο ένας τον άλλον. Δεν είχε στέγη και δεν υπήρχε κοντινό νοσοκομείο. Με κάλεσε μέσα και μου πρόσφερε τσάι.

«Για μένα, η Ναμίμπια αντιπροσωπεύει όχι μόνο τους δεσμούς της οικογένειας και της φιλίας αλλά και την προσπάθεια για ισορροπία μεταξύ ανθρώπων και περιβάλλοντος, τόσο κρίσιμης σημασίας για το μέλλον μας».

Με ρώτησε για την οικογένειά μου και τη χώρα μου. Όταν προσφέρθηκα να τη βοηθήσω με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσα, είπε ότι δεν μπορούσε να ζητήσει τίποτα περισσότερο από μια επίσκεψη και μια συζήτηση. Ήταν γενναιόδωρη και αξιοπρεπής και τα μάτια της είχαν μια καθαρότητα. Μερικές φορές, όταν έχω μια δύσκολη μέρα, βλέπω το χαμόγελο της και τον τρόπο με τον οποίο κρατούσε το σώμα της, σαν να έδινε όλη της την εναπομείνασα δύναμη στο μωρό της. Δύο εβδομάδες μετά τη συνάντησή μας, ήταν 9/11. Με όλα όσα συνέβησαν από τότε στο Αφγανιστάν, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσε να τα έχει καταφέρει. Πρόλαβε ο σύζυγός της να επιστρέψει πριν κατεδαφίσουν το στρατόπεδο; Γέννησε εκεί, ή αναγκάστηκε να φύγει; Κάθεται κάτω από μια σκηνή κάπου στα σύνορα με το παιδί της, που τώρα πια θα βρίσκεται στην εφηβεία;

Διάβασα πρόσφατα ότι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ προέβλεψε ότι θα χρειαστούν 83 χρόνια για να κλείσουν τα κενά των δικαιωμάτων και των ευκαιριών ανάμεσα στις γυναίκες και τους άντρες όλων των χωρών. Δεν πρόκειται για πρόοδο για τις γυναίκες εις βάρος των ανδρών, αλλά για την εξεύρεση ισορροπίας προς όφελος όλων. Ογδόντα τρία χρόνια φαίνονται πολύ περισσότερα για οποιονδήποτε, άνδρα ή γυναίκα, θα ήθελε ποτέ να ελπίζει ή να φανταστεί.

Η μητέρα μου, η οποία ήταν εν μέρει Ινδιάνα Iroquois από την πλευρά του πατέρα της, μου έμαθε ότι οι Iroquois λένε ότι πρέπει να εξετάζουμε τον αντίκτυπο των αποφάσεών μας για τις επόμενες επτά γενιές. Είναι δύσκολο να είμαστε τόσο σκεπτόμενοι, με όλες τις πιέσεις στη ζωή μας, αλλά μου φαίνεται ότι είναι μια όμορφη φιλοδοξία.

Έτσι, όποιος κι αν είσαι εσύ που διαβάζεις το άρθρο – ένας γιατρός, δικηγόρος, επιστήμονας, ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαθητής, δάσκαλος, μητέρα, σύζυγος, αγόρι ή κορίτσι πιστό αντίγραφο της μητέρας σου – ελπίζω ότι θα δεχτείς σήμερα να σκεφτείς πώς μπορούμε όλοι να συμβάλουμε στο να κάνουμε έναν κόσμο καλύτερο.

Υπάρχουν πολλά που δεν μπορούμε να προβλέψουμε για τον κόσμο σε 150 χρόνια από τώρα. Ξέρουμε όμως ότι τα δισέγγονά μας θα ζουν με τις συνέπειες των αποφάσεων που παίρνουμε τώρα, όπως ακριβώς μπορούμε να εντοπίσουμε την προέλευση των προβλημάτων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα στις ρίζες τους σε προηγούμενους αιώνες.

Ήταν στις αρχές του 19ου αιώνα, για παράδειγμα, που η τρέλα για το ελεφαντόδοντο και άλλα προϊόντα από άγρια ζώα απογειώθηκε σε ορισμένες χώρες, μαζί με την ευρύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος. Εκατομμύρια ελέφαντες, λιοντάρια και άλλα είδη περιφέρονταν στην αφρικανική ήπειρο, διάσπαρτοι πληθυσμοί βρίσκονταν απέναντι σε αδιάκοπη λαθροθηρία και στην επέκταση της γεωργικής γης, μειώνοντας έτσι τον φυσικό τους βιότοπο.

Οι φωτογραφίες πάνω σε αυτό το κομμάτι τραβήχτηκαν σε ένα φυσικό καταφύγιο στην έρημο Namib της Namibia. Το καταφύγιο άγριας ζωής είναι υπό την εποπτεία του N / a‘ankusê Foundation, με επικεφαλής τους φίλους μου Marlice καιRudievanVuuren. Η κόρη μας Shiloh γεννήθηκε στη Namibia και η οικογένειά μας έχει συνεργαστεί με τους Rudie και Marlicγια την προστασία της χώρας αυτής κατά την τελευταία δεκαετία. Για μένα, η Namibia αντιπροσωπεύει όχι μόνο τους δεσμούς της οικογένειας και της φιλίας αλλά και την προσπάθεια να βρεθεί η ισορροπία μεταξύ ανθρώπων και περιβάλλοντος τόσο κρίσιμης σημασίας για το μέλλον μας.

Το Ίδρυμα N / a‘ankusê συνεργάζεται με τους ανθρώπους της Namibia’sSan, οι οποίοι θεωρούνται ο παλαιότερος πολιτισμός του κόσμου. Αντιπροσωπεύουν χιλιάδες χρόνια αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπων και άγριων ζώων, αλλά έχουν υποφέρει, όπως και άλλοι αυτόχθονες λαοί, από το να εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη γη τους λόγω της γεωργίας, την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και την εξάλειψη της άγριας πανίδας. Η καταστροφή των φυσικών οικοτόπων και της άγριας ζωής έχει αφήσει τους ανθρώπους του Sanανίκανους να κυνηγήσουν και να στηρίξουν τις οικογένειές τους.

«Αν η εμπειρία μου από τη ζωή με δίδαξε κάτι, αυτό είναι ότι αυτό που σε καθορίζει είναι αυτό που αντιπροσωπεύεις και αυτό που επιλέγεις να εναντιωθείς. Όπως λένε οι άνθρωποι του San: δεν χάνεσαι ποτέ αν μπορείς να δεις το μονοπάτι σου στον ορίζοντα».

Το ίδιο πράγμα συμβαίνει σε ολόκληρη την υφήλιο – στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ασία και τον Ειρηνικό – και οι γυναίκες είναι οι πιο συχνά πληγείσες. Οι γυναίκες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των φτωχών ανά τον κόσμο. Συχνά πέφτει σε εκείνες το βάρος να βρίσκουν τρόφιμα, νερό και καύσιμα για να μαγειρεύουν για τις οικογένειές τους. Όταν το περιβάλλον είναι κατεστραμμένο – για παράδειγμα, όταν καταστρέφονται τα αλιευτικά αποθέματα, η άγρια ζωή σκοτώνεται από λαθροκυνηγούς ή τα τροπικά δάση έχουν ισοπεδωθεί από μπουλντόζες – αυτό εμβαθύνει τη φτώχεια τους. Η εκπαίδευση και η υγεία των γυναικών είναι τα πρώτα πράγματα από τα οποία υποφέρουν. Το περιβάλλον είναι επίσης ένας κρίσιμος παράγοντας για τη μελλοντική παγκόσμια σταθερότητα, με 21,5 εκατομμύρια ανθρώπους εκτοπισμένους κάθε χρόνο παγκοσμίως από την κλιματική αλλαγή, ως μέρος των περισσότερων από 65 εκατομμύρια ανθρώπων που εκτοπίστηκαν συνολικά.

Το N / a’an ku sê εργάζεται για τη διατήρηση του φυσικού οικοτόπου και την προστασία των απειλούμενων ειδών, όπως οι ελέφαντες, οι ρινόκεροι και τα cheetahs, όπως αυτά που εικονίζονται στο άρθρο αυτό. Τα συνάντησα για πρώτη φορά το 2015, όταν ήταν μικρά και η οικογένειά μας ήταν χορηγός τους. Έμειναν ορφανά και παραλίγο να πεθάνουν. Τους παρασχέθηκε η απαραίτητη φροντίδα και τελικά ανάρρωσαν αλλά δεν μπορούν να επιστρέψουν στην άγρια φύση, καθώς έχουν χάσει τον φόβο τους για τους ανθρώπους και θα μπορούσαν να σκοτωθούν αν ξεφύγουν από το χώρο της φάρμας. Με τους αριθμούς των τσίτα να πέφτουν κάτω από τα 7.100 παγκοσμίως, η αποστολή είναι να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα ζώα.

Αυτά τα cheetahsδεν είναι κατοικίδια, ούτε θα έπρεπε κάποιο άγριο ζώο να ζει ως κατοικίδιο. Μας εμπνέουν να βοηθήσουμε στην υπεράσπιση αυτών των μοναδικών, μαγικών άγριων πλασμάτων, σαν ένα μόνο από τα πολλά βήματα ώστε να διατηρήσουμε το περιβάλλον για τις επόμενες γενιές.

Ο καθένας από μας έχει τη δύναμη να κάνει τη διαφορά μέσα από τις καθημερινές του επιλογές. Για παράδειγμα, μπορούμε να δεσμευτούμε ότι δεν θα αγοράζουμε παράνομα προϊόντα που προέρχονται από άγρια ζώα, όπως ελεφαντόδοντο ή κέρατο ρινόκερου.

Η μόδα ήταν κάποτε ένας βασικός παράγοντας που ενθάρρυνε την αγορά ρούχων, κοσμημάτων και αντικειμένων που φτιάχνονται από κομμάτια άγριων ζώων. Αλλά πλέον τα περιοδικά μπορούν να στέλνουν ένα διαφορετικό μήνυμα: αυτά τα άγρια ζώα ανήκουν στη φύση και το ελεφαντόδοντο είναι όμορφο μόνο αν βρίσκεται στον χαυλιόδοντα ενός ζωντανού ζώου.

Αυτό που κάνουμε, έστω και με όποιο τρόπο μπορούμε, έχει σημασία. Η ελπιδοφόρα σκέψη είναι ότι είναι στο χέρι μας. Μέσα στα επόμενα 150 χρόνια, η τεχνολογία πρόκειται να μας προσφέρει περισσότερους και καλύτερους τρόπους επικοινωνίας, καταπολέμηση της φτώχειας, υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και φροντίδα για το περιβάλλον. Αλλά αυτό που επιλέγουμε να κάνουμε με την ελευθερία που έχουμε, θα κάνει όλη τη διαφορά. Αν η ζωή μου έχει διδάξει κάτι, είναι ότι αυτό που υπερασπίζεστε και αυτό που επιλέγετε να αντισταθείτε είναι αυτό που σας καθορίζει. Όπως λένε οι άνθρωποι του San, «δεν χάνεσαι ποτέ αν μπορείς να δεις το μονοπάτι σου στον ορίζοντα».

Η ηθοποιός και η σκηνοθέτης Angelina Jolie είναι γνωστό ότι χρησιμοποιεί τη φωνή της για να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Η τελευταία της παραγωγή, The Breadwinner, μας διηγείται την ιστορία ενός 11χρονου Αφγανού κοριτσιού που ονομάζεται Parvana, το οποίο ντύνεται σαν αγόρι για να μπορέσει να ταΐσει την οικογένειά του στο υπό τον έλεγχο των Taliban Αφγανιστάν, όπου δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να εργάζονται ή να φοιτούν στο σχολείο. Καθώς γιορτάζουμε την 150ή επέτειο από την ίδρυση του Harper’s Bazaar, η Jolie μοιράζεται τις σκέψεις της για τα δικαιώματα των γυναικών σήμερα και την ευθύνη που έχουμε ο ένας απέναντι στον άλλο αλλά και απάναντι στο περιβάλλον μας.

Το Bazaar δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Αμερική, μόλις δύο χρόνια μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου και την κατάργηση της δουλείας. Ήταν ένας κόσμος χωρίς αυτοκίνητα, σύγχρονα αντιβιοτικά ή ηλεκτρικό φωτισμό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ζούσαν πέρα από τα 50α γενέθλιά τους και ήταν ακόμα σύνηθες για τις γυναίκες να πεθαίνουν κατά τον τοκετό.

Ως γυναίκα, για ένα μεγάλο μέρος του 19ου αιώνα στις περισσότερες δυτικές χώρες, δεν μπορούσες να φοιτήσεις στο πανεπιστήμιο και μια ολόκληρη σειρά από επαγγέλματα, όπως η ιατρική, η επιστήμη και τα νομικά, ήταν απαγορευτικά. Δεν θα μπορούσες να ψηφίζεις και να κερδίζεις αυτό το δικαίωμα σε πολλές χώρες για περισσότερο από μισό αιώνα.

Φαντάζομαι λοιπόν ότι αν μια αναγνώστρια του Bazaar εκείνης της εποχής μπορούσε να μας δει τώρα, θα έμενε έκπληκτη. Και επειδή μάλλον θα υποστήριζε τα δικαιώματα των γυναικών στη ζωή της, φαντάζομαι ότι θα ήταν ευγνώμων.

 Angelina Jolie είναι σκηνοθέτης, ειδική απεσταλμένη του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και συνιδρυτής της πρωτοβουλίας για την πρόληψη της σεξουαλικής βίας. Το Breadwinner θα βρίσκεται στα βορειοαμερικανικά θέατρα στις 17 Νοεμβρίου, με ημερομηνίες παγκόσμιου κυκλοφορίας που θα ακολουθήσουν.

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Το διεθνές δίκαιο απαιτεί οι γυναίκες και τα κορίτσια να είναι ίσα με τους άνδρες και τα αγόρια. Αυτό σημαίνει πλήρη ισότητα στα εξής:

• Το δικαίωμα συμμετοχής στη διεθνή, εθνική και τοπική πολιτική και κοινωνία.
• Το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία και την πρόσβαση στην οικονομία.
• Το δικαίωμα στην υγεία, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.
• Το δικαίωμα στη ζωή, και να μην υποβάλλονται σε βία, ιδίως βιασμό και ενδοοικογενειακή βία.
• Το δικαίωμα στην ισότητα στις σχέσεις μεταξύ των μελών των οικογενειών, των κοινοτήτων και των θρησκειών

Αυτό το νόμιμο καθήκον για την εξασφάλιση της ισότητας των φύλων είναι υποχρεωτικό για όλα τα κράτη του κόσμου.

Πηγή: London School Of Economics Centre for Women Peace and Security; Further information available also on unwomen.org.

• Ο γνωστός πληθυσμός των cheetah είναι λιγότερος από 7.100
• Τα cheetahs έχουν εξαφανιστεί από τις τεράστιες εκτάσεις του ιστορικού τους εύρους, το οποίο έχει μειωθεί κατά 89% τα τελευταία 100 χρόνια
• Τα ζωντανά cheetahs πιάνονται και πωλούνται παράνομα στο εμπόριο κατοικίδιων ζώων και επίσης θηρεύονται για τα δέρματά τους
• Ο πρωταρχικός προορισμός των ζωντανών cheetahs για το εμπόριο κατοικίδιων ζώων είναι οι χώρες του Κόλπου
• Τα δύο τρίτα των ζώων αυτών που διακινούνται εκτιμάται ότι θα πεθάνουν εξαιτίας του παράνομου εμπορίου