Η Rita ήταν η Gilda ή το αντίστροφο;

Ποιος θα το πίστευε, ότι αυτή η γυναίκα, αυτή η καλλονή, αυτό το σεξουαλικό όνειρο όλων των αντρών του πλανήτη, να πεθάνει τόσο νέα, έχοντας, πριν καν γίνει 50 χρόνων, την νόσο του Αλτσχάιμερ…

Του Νίκου Μουρατίδη

“Όλοι θέλουν να κοιμηθούν με την Gilda, αλλά τους κακοφαίνεται όταν ξυπνούν μαζί μου.” Rita Hayworth

H Ρίτα Χέιγουορθ (Rita Hayworth), γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου του 1918 και πέθανε 14 Μαΐου του 1987. Πέθανε μόλις 68 χρόνων σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, η υγεία της είχε αρχίσει να χειροτερεύει. Εμφάνισε τα πρώτα σημάδια της νόσου Αλτσχάιμερ σε σχετικά νεαρή ηλικία, εφόσον δεν είχε κλείσει ακόμα τα πενήντα κι η επίσημη διάγνωση έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Η κόρη της Jasmine παρέμεινε στο πλευρό της μέχρι και το θάνατό της.

Θεωρείται μια από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν ποτέ από το χώρο της έβδομης τέχνης κι αποτέλεσε ένα από τα εμπορικότερα ονόματα του κινηματογράφου κατά τη δεκαετία του ’40. Η απήχηση που είχε στο κοινό είχε ως αποτέλεσμα να κοσμήσει το εξώφυλλο του περιοδικού Life πολλές φορές ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας. Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στις αρχές της δεκαετίας του ’30 με το όνομα Ρίτα Κανσίνο, το οποίο αποφάσισε να αλλάξει σε Ρίτα Χέιγουορθ, για να προσελκύσει μεγαλύτερη ποικιλία ρόλων. Μαζί με το όνομά της άλλαξε και το χρώμα των μαλλιών της από καστανά σε κόκκινα. Γύρισε 61 ταινίες σε χρονικό διάστημα 37 χρόνων, αλλά εκείνη με την οποία το όνομα της είναι συνδεδεμένο σε μεγαλύτερο βαθμό είναι η Τζίλντα (Gilda, 1946), που κακώς την λέμε Τζίλντα, μια και το σωστό είναι Γκίλντα. Άλλες ταινίες για τις οποίες είναι γνωστή είναι Μόνο οι Άγγελοι Έχουν Φτερά (Only Angels Have Wings, 1939), Η Κυρία της Σαγκάης (Lady from Sanghai, 1947), Μια Νύχτα στο Τρίνινταντ (Affair in Trinidad, 1952) και Χωριστά Τραπέζια (Separate Tables, 1958). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 19η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

Η Μαργαρίτα Κάρμεν Κανσίνο γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1918. Οι γονείς της ήταν ο Εντουάρντο Κανσίνο, Ισπανός χορευτής από τη Σεβίλλη κι η Αμερικανίδα ηθοποιός Βόλγκα Χέιγουορθ. Η Ρίτα είχε επίσης δυο αδέλφια τον Εντουάρντο και τον Βέρνον. Ο πατέρας της ήθελε να την κάνει μεγάλη χορεύτρια, ενώ η μητέρα της ήθελε να γίνει ηθοποιός. Ξεκίνησε μαθήματα χορού από την ηλικία των τριών χρονών, παρά το γεγονός ότι δεν της άρεσε ιδιαίτερα. Χρόνια αργότερα παραδέχτηκε ότι δεν είχε το κουράγιο να πει στον πατέρα της ότι δεν ενδιαφερόταν για το χορό κι ότι η παιδική της ηλικία ήταν μια αδιάκοπη πρόβα. Σε ηλικία 8 χρονών συμμετείχε σε μια ταινία μικρού μήκους της Warner με τίτλο La Fiesta.

Στα 17 της έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, τράβηξε όμως την προσοχή του ιδιοκτήτη της εταιρίας Columbia Pictures  ο οποίος γοητεύτηκε από την ομορφιά της και της παρείχε αποκλειστικό συμβόλαιο με την Columbia, αλλάζοντάς της το όνομα σε Ρίτα Χέιγουορθ. Μαζί με το συμβόλαιο ξεκίνησε και η μεταμόρφωσή της σε μια από τις ωραιότερες γυναίκες που είδε ποτέ ο κινηματογραφικός φακός. Η ηθοποιός υπέστη λοιπόν μια σειρά αισθητικών επεμβάσεων που είχαν ως στόχο τη διόρθωση των ατελειών του προσώπου της καθώς και την εξάλειψη της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας του μετώπου της. Έπειτα έβαψε τα καστανά της μαλλιά κόκκινα. Η πυρόξανθη χαίτη της επρόκειτο να αποτελέσει χαρακτηριστικό της γνώρισμα τα χρόνια που ακολούθησαν.

Μέσα σε δύο χρόνια έγινε σταρ και απέκτησε τον τίτλο: “The Great American Love Goddess”

Μετά τη μεταμόρφωσή της πρωταγωνίστησε σε μια σειρά ταινιών που είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό. Συμπρωταγωνίστησε με τους σημαντικότερους άνδρες ηθοποιούς της εποχής σε ταινίες διαφορετικών ειδών. Εμφανίστηκε στο πλάι του Cary Grant, Tyron Power, James Cagney, Glenn Ford, κτλ. Εκτός αυτών αποτέλεσε παρτενέρ του Fred Astaire  στα μιούζικαλ Ποτέ δε θα Πλουτίσεις (You’ll Never Get Rich) και Στον Ίλιγγο του Χορού (You Were Never Lovelier, 1942), καθώς και του Gene Kelly  στο μιούζικαλ  Cover Girl (1944). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου η φωτογραφία της στο εξώφυλλο του περιοδικού Life το 1941 βρισκόταν στην κατοχή των περισσοτέρων Αμερικανών στρατιωτών στο μέτωπο.

Η περίφημη φωτογραφία και το εξώφυλλο του περιοδικού Life το 1941 που λάτρεψαν οι φαντάροι.

Παράλληλα με την επιτυχία της στο χώρο του κινηματογράφου είχε πολλές επιτυχίες και στην προσωπική της ζωή. Πρώτος της σύζυγος ήταν ο Έντουαρντ Τζάντσον, τον οποίο παντρεύτηκε το 1937 για λόγους συμφερόντων και από τον οποίο χώρισε το 1942. Το 1943 συνάντησε τον Orson Welles  και τον ερωτεύτηκε. Παντρεύτηκαν την ίδια χρονιά και ένα χρόνο αργότερα το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη τη Ρεβέκκα, και αργότερα ένα γιο. Ο γάμος τους διήρκεσε 5 χρόνια.

Πρώτη της μεγάλη επιτυχία μετά τη λήξη του πολέμου ήταν η ταινία που της έδωσε μια θέση στην αιωνιότητα, η Gilda (1946) στην οποία ερμήνευε τα τραγούδια Put the Blame on Mame (κατά το οποίο προκαλεί τα πλήθη κάνοντας στριπτίζ αφαιρώντας μόνο ένα γάντι) και Amado mio.

1948  στις Κάννες και γνώρισε τον πρίγκιπα Άλι Χαν, με τον οποίο παντρεύτηκε ένα χρόνο αργότερα έχοντας πάρει την απόφαση να αφήσει το Hollywood. Απέκτησε άλλη μια κόρη την πριγκίπισσα Τζάσμιν Άλι Χαν, αλλά εκείνος που ήταν γνωστός γυναικάς και δεν έμεινε πιστός στο γάμο τους. Ο γάμος έληξε το 1952 κι έτσι εκείνη αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αμερική με την κόρη της.

Η επιστροφή της στη μεγάλη οθόνη έγινε με την ταινία Μια Νύχτα στο Τρίνινταντ (Affair in Trinidad, 1952) που απέφερε μεγαλύτερα κέρδη από την Τζίλντα. Ακολούθησαν κι’ άλλες ταινίες, και άλλες μεγάλες επιτυχίες, και άλλοι γάμοι….. μέχρι που το 1962 επρόκειτο να κάνει το ντεμπούτο της στο Broadway κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην παράσταση Step on a Crack, αλλά εγκατέλειψε το εγχείρημα την τελευταία στιγμή επικαλούμενη προβλήματα υγείας. Κατά τις αρχές της δεκαετίας του ’60 το άστρο της άρχισε να δύει παρά το γεγονός ότι συνέχισε να γυρίζει ταινίες μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Τελευταία της ταινία ήταν Η Οργή του Θεού (The Wrath of God) το 1972.

Νίκος Μουρατίδης

www.nikosonline.gr

Ο Orson Welles, η  Rita Hayworth και τα παιδιά τους

Ο Cary Grant και η  Rita Hayworth στην ταινία Only Angels Have Wings, (1939) και δεξιά με τον  Glenn Ford συμπρωταγωνιστή της στην Gilda (1946)

Lady from Sanghai (1947) με σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή τον σύζυγό της Orson Welles, με τον οποίο βρισκόταν στα πρόθυρα διαζυγίου.

Separate Tables, με την Rita Hayworth και τον Burt Lancaster (1958), και δεξιά με τον Frank Sinatra, που έπαιξαν μαζί στο”Pal Joey”

Με τον Fred Astaire, έπαιξε σε δύο ταινίες και με τον Gene Kelly (δεξιά) στο Cover Girl (1944)