ΝΙΤΣΕ-ΒΑΓΝΕΡ-Μπορεί η ιδεολογία να γίνει θέατρο?

Η νέα παράσταση του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ

Πρεμιέρα στις 15 Μαρτίου

Μπορεί η ιδεολογία να γίνει θέατρο?

Μπορεί το θέατρο να εκφράσει τις ιδεολογικές κατευθύνσεις του κοινού.

Μπορεί να τις ερμηνεύσει και να δώσει εξηγήσεις για τις ιδεολογικές και πολιτικές προτιμήσεις του?

Μια φανταστική συνάντηση πάνω στη σκηνή και μια θυελλώδη συζήτηση ανάμεσα στους δύο φίλους και μετέπειτα άσπονδους εχθρούς του 19ου αιώνα.

Ο φιλόσοφος τροφοδότησε με την φιλοσοφία του υπερανθρώπου όλο το Χιτλερικό όραμα περί Αρίας φυλής και φυλετικής διαφοράς από άλλες ράτσες.

Ο Συνθέτης συνόδευσε με τα ρομαντικά και πληθωρικά μουσικά έργα του τις φιέστες και τους φασιστικούς θριάμβους της Χιτλερικής Γερμανίας.

Ο φασισμός εκμεταλλεύτηκε το έργο και τον δύο για να ντύσει με μια ιδεολογία τις κτηνωδίες του και να ανεβάσει το ηθικό των μαζών και να τον ακολουθήσουν τυφλά.

Το έργο τους φώτισε την τύφλωση λαών ώστε να ακολουθήσουν τον φασισμό στις εγκληματικές κατά της ανθρωπότητας τακτικές του.

Ήταν όμως μέσα στις προθέσεις των δυο δημιουργών αυτό? Η επιτήδειοι ινστρούχτορες και η συγκυρία, παραχάραξαν το έργο τους και διαστρέβλωσαν τις προθέσεις και το βαθύτερο νόημα τους?

Το πιστεύω και η διδασκαλία του Νίτσε για μια κοινωνία χωρίς αδύναμους αποκόπηκαν από το σύνολο του έργου του και έγιναν από τον φασισμό σε: «καταστρέψτε τους αδύναμους». Υπό τους ήχους της μουσικής του Βάγκνερ ο ναζισμός ανύψωσε σε ιδεολογική σημαία του την υπεροχή της άριας φυλής. Ο υπεράνθρωπος έγινε υπερεγώ, η υπερηφάνεια έγινε υπερτίμηση της δύναμης του , η υπέρβαση έγινε υπερεξουσία.

Πάνω στη σκηνή ο ημίτρελλος Νίτσε σε ένα μόνιμο διονυσιασμό (όπως έλεγαν) στις τελευταίες μέρες της ζωής του στο κατώφλι του 20ου  αιώνα (Πέθανε τον Αύγουστο του 1900), ζωντανεύει μέσα στο σούρουπο όλα τα φαντάσματα που τον στοιχειώνουν και που ζωντανεύουν μια εποχή. Ο Φρόυντ, η ποιήτρια Λου Αντρέα Σαλομέ, η μητέρα και η αδελφή του φέρνουν μαζί τους την αύρα μιας θυελλώδους εποχής που γέννησε παγκόσμιους πόλεμους, επαναστάσεις σε όλα τα επίπεδα και κάθε είδους –ισμούς.

Το θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ προετοιμάζεται ανάλογα για μια τέτοια παράσταση. Θέλουμε το κοινό να βρεθεί πολύ κοντά στα δρώμενα, μέσα στη συγκινησιακή φόρτιση της δράσης και έτσι  θα αλλάξει και θα γίνει κυκλικό. Το κοινό θ’ ανέβει και πάνω στη σκηνή. Οι θεατές θα κάθονται ανάμεσα στους ηθοποιούς παίρνοντας έτσι και αυτοί μέρος στη δράση και «ίσως» ένα κομμάτι της ευθύνης. Γίνονται έτσι συμμέτοχοι και συνένοχοι σε ότι συμβεί και σε ότι επακολουθήσει.

Ιστορία και θεατρική δράση μπερδεύονται τη στιγμή που το υποκειμενικό όραμα των Ηρώων μπλέκεται με τα ιστορικά γεγονότα που προβάλλονται στις κουρτίνες της τεράστιας τζαμαρίας του σανατόριου που «φιλοξενούσε τον Νίτσε και τα φαντάσματα του τα τελευταία 11 χρόνια της  ζωής του.

Η συνάντηση είναι ετεροχρονισμένη και οι χρόνοι μπλέκονται. Το μέλλον βγαίνει σαν φυσικό επακόλουθο του παρελθόντος και ο θεατρικός χρόνος παρουσιάζει στους θεατές το δικό τους παρόν που για τους Έλληνες είναι τόσο έντονο όσο το ζούμε όλοι.

Έρευνα σκηνοθεσία-σκηνικό ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΤΣΗΣ

Κοστούμια ΜΙΚΑ ΠΑΝΑΓΟΥ

Μουσική  ΧΡΗΣΤΟΣ ΞΕΝΑΚΗΣ

Βίντεο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

Παίζουν

ΒΙΚΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΣΤΕΡΓΙΟΣ, ΕΜΥ ΜΑΥΡΙΚΑ, ΗΛΙΑΣ ΜΕΝΑΓΙΕΡ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, ΜΑΡΚΕΛΑ ΣΤΑΜΟΥ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ.

Φιλική συμμετοχή στο ρόλο του Ρίλκε (video) ο Μάξιμος Μουμούρης

Κάθε ΚΥΡΙΑΚΗ 7.30ΜΜ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ 9.00ΜΜ