Η απώλεια αγαπημένων προσώπων …..Οι άγγελοί μας

Σε προηγούμενο άρθρο μου ( αγαπημένο στέκι https://www.likewoman.gr/nea/item/343-agapimeno-steki-gia-eksodo-part-1 ) έκανα μια αφιέρωση σε 2 φίλους που φύγανε…έτσι ξαφνικά, νέα παιδιά γεμάτα όρεξη για ζωή, παιδιά που τα βλεπες στο μαγαζί & χαιρόσουν γιατί με ένα τους χαμόγελο απλά τα ξέχναγες όλα. Σε διάρκεια  ενός μηνός πολλά δικά αγαπημένα πρόσωπα έφυγαν από τη ζωή, πρόσωπα που μεγάλωσα μαζί τους, που χόρεψα μαζί τους, που γέλασα & όταν έκλαιγα ήταν δίπλα μου. Δε θα πω τι & πως & γιατί, αλλά μόνο την αίσθηση του πόνου….4/7 & 19/7 οι ημερομηνίες που  μου μείνανε χαραγμένες σαν να ήταν χτες θυμάμαι που χτύπαγε το κινητό μου από ειδοποιήσεις στην αρχή δεν είχα καταλάβει λόγω εξεταστικής περιόδου ήμουν στον δικό μου κόσμο μιας & είχα το άγχος. Όταν ξαφνικά βλέπεις στην αρχική σελίδα του facebook να μαυρίζουν όλα τότε καταλαβαίνεις…αλλά το μυαλό σου δε πάει στον χαμό δικών σου φίλων, απλά θεωρείς πως κάποιος που ήταν άρρωστος έφυγε από τη ζωή.

 

Στο άκουσμα του χαμού των φίλων ο πόνος ήταν αβάσταχτος,ήθελα απλά να φορέσω μαύρα & να κλάψω μόνη μου, χωρίς να χω δίπλα μου κανέναν…Δεν  ήξερα πως είναι να πονάς από αυτόν τον χαμό, γιατί κακά τα ψεμάτα, ο πόνος αυτός δε συγκρίνεται με τον πόνο του χωρισμού, εκεί απλά πας παρακάτω, βρίσκεις άλλη σχέση & όλα καλά, όταν όμως φεύγουν οι φίλοι σου δεν υπάρχει ο επόμενος.Ξέρω ότι τα παιδιά εκεί που βρίσκονται είναι χαρούμενοι, άγγελοι όλων μας που απλά θέλουν να μας βλέπουν χαρούμενους…

 

Απλά η ζωή συνεχίζεται όχι ότι θα τους ξεχάσουμε αλλά θα προσπαθήσουμε να φοράμε το ωραίο μας χαμόγελο για να μας καμαρώνουν από ψηλά….

 

Δε ξεχνώ ποτέ, πάντα θα σας σκέφτομαι….Μας έχετε λείψει αλλά ξέρω πως κάποια στιγμή θα σας ξαναδώ…Με πολύ αγάπη….

Στρατής-Βαγγέλης-Γιάννης

 

(περιμένωτα  μηνύματά σας)