Το αστέρι σου, στο χρόνο…

Οι γιορτές έχουν πολλά ερεθίσματα για σένα. Θα δεις εικόνες που γρήγορα θα θέλουν να αλλάξουν ρούχα και θα γίνουν συναισθήματα. Θα έχεις τον καιρό σου να δεις πράγματα από πολλές γωνίες και να κάνεις σκέψεις που στην καθημερινότητα που σε καθορίζει το απρόσωπο…πρέπει, δεν έχεις τον ψυχολογικό και τον πραγματικό χρόνο να τις κάνεις. Είναι ευκαιρία να μπούνε μέσα σου σκέψεις που μπορούν να σε ξεκλειδώσουν γιατί μπορεί να ψάχνουμε τα κουμπιά των φίλων μας, των γνωστών μας, των συνεργατών και των πελατών μας, αλλά λησμονούμε και τα δικά μας κουμπιά…

 

Πρόσφατα, μπορεί να πληροφορηθήκατε, ότι ακόμη και αραβικοί λαοί, που δεν είναι Χριστιανοί, υιοθέτησαν και επισήμως τη χρονολόγηση σύμφωνα με το π.Χ και με το μ.Χ. Η Γέννηση του Χριστού, είναι το σημείο μηδέν για τον υπολογισμό του χρόνου. Έτσι, λίγο πριν έρθει στον κόσμο ο Ιησούς, ζούμε τις τελευταίες στιγμές μιας ολόκληρης εποχής και με την πρώτη του ανάσα, μπαίνουμε σε μία άλλη. Η Γέννηση, δεν είναι μόνο ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, αλλά και ένα χαρμόσυνο μήνυμα. Η νέα εποχή που ήρθε, ξεκινάει με κάτι ελπιδοφόρο και άκρως ζωντανό. Ο χρόνος, είναι μια ανθρώπινη σύμβαση. Καθαρά πρακτικά ζητήματα, μας ωθούν σε ένα «συμβόλαιο» το οποίο τηρούμε για να μπορούμε να λειτουργούμε. Έτσι, αν εγώ είχα μια δική μου άποψη για το χρόνο και τη σχετικότητά του και την εφάρμοζα, όταν έκλεινα ένα ραντεβού, δε θα μπορούσα να είμαι συνεπής. Το ότι είναι ανθρώπινη σύμβαση, δεν πρέπει να το υποβιβάζουμε. Είναι θαυμαστή η τόλμη του ανθρώπινου γένους να ψάχνει σταθερότητα μέσα στη σχετικότητα και στην αβεβαιότητα. Για τον Γιουσέϊν Μπολτ, ο χρόνος είναι ταχύτητα. Αν δεν είχαμε χρονόμετρο στο στίβο, θα ξέραμε το νικητή και πάλι. Δε θα μπορούσαμε όμως, να συγκρίνουμε τη νίκη ενός αθλητή, με τη νίκη κάποιου άλλου που κέρδισε πέρυσι.

 

Αυτές τις μέρες, θα σου έρθει το πάγιο ερώτημα που έχει θαυμαστικό και όχι ερωτηματικό στο τέλος του. «Πώς πέρασε ο καιρός! Για πότε ήρθαν Χριστούγεννα, σαν χτές θυμάμαι τα περυσινά». Πρώτον, αυτό είναι καλό γιατί σημαίνει ότι πέρασες καλά τα Χριστούγεννα τα περσινά. Το ερώτημα του χρόνου, θα σε απασχολεί πάντα, είτε για να τηρήσεις χρονοδιαγράμματα και να κρίνεις τη συνέπειά σου, είτε για να κάνεις όνειρα για το μέλλον. Είπαμε, ότι το παγκόσμιο χρονολόγιο, έχει σαν σημείο μηδέν τη Γέννηση του Ιησού. Εσύ, ποιό γεγονός έχεις; Μην πεις τα γενέθλιά σου…Υπάρχει ένα γεγονός καλό που σε έχει στιγματίσει θετικά; Θυμάσαι μια μεγάλη νίκη του εαυτού σου ή μία σημαντική ανθρώπινη σχέση που σε άλλαξε προς το καλύτερο; Πολλές φορές, παραπονιέσαι ότι ξεχνάς πράγματα που σου θυμίζουν άλλοι και νιώθεις σα να ήσουν απών. Κάνε ένα πείραμα. Ψάξε τη σημαντικότερη στιγμή της δικής σου δεκαετίας. Ξαφνικά, με το που τη βρεις, θα δεις ότι θα ξεκλειδωθεί το κουτί των αναμνήσεων, πριν από αυτήν τη σημαντική στιγμή και μετά από αυτήν.

 

Το δικό σου σημείο που σε έφερε σε μια άλλη εποχή, θα είναι κάτι σαν το «λαμπρό αστέρι» των μάγων. Χωρίς αυτό για πυξίδα, οι μάγοι δε θα είχαν πλησιάσει τη Βηθλεέμ. Θα είναι το εξώφυλλο, το δικού σου βιβλίου ιστορίας. Το πόσο καλό κάνει να έχεις ένα τέτοιο «αστέρι», δεν υπολογίζεται. «Τέλος καλό, όλα καλά». Έτσι λέμε συνεχώς όταν ανακουφιζόμαστε. Την αρχή όμως;; Δόξασε και εκτίμησε το γεγονός που σου καθόρισε τη μετέπειτα ζωή. Ό,τι είναι κοντά του, αναπόδραστα θα το αγαπήσεις. Να ένας τρόπος να αγαπήσεις το χρόνο και να τον βλέπεις σα σύμμαχο και όχι σαν εχθρό. Όσο είναι εκείνο που φωτίζει την πορεία σου μέσα στα χρόνια, δεν μπορεί αυτά να είναι άσχημα, όσες δυσκολίες και αν εμφανίστηκαν. Όση έρημο και αν διάνυσαν οι μάγοι, στον ουρανό υπήρχε το αστέρι.