Η Ελληνίδα γυναίκα στον πόλεμο του 1940
Αφιερωμένο στη γυναίκα της Ηπείρου.
Με την ευκαιρία της επετείου της 28ης Οκτωβρίου βάζουμε ένα ποιήμα του Γιώργος Σπηλιώτη από το ιστορικό τμήμα της υπό έκδοσιν ποιητικής συλλογής του «Θάλασσα Ξελογιάστρα».
Πάνω στις χιονισμένες πλαγιές των βουνών,
μαυροφορεμένες γυναίκες της Ηπείρου
φορτωμένες το βαρύ φορτίο της προσφοράς,
της προσφοράς και του γυναικείου καθήκοντος.
Σκυφτές, αμίλητες, ανηφορίζουν βήμα- βήμα
σαν μαύρες ορδές μυρμηγκιών
κουβαλώντας στους ώμους των την ελπίδα.
Η σκέψη τους μόνο μία.
Να φθάσουν, να φθάσουν μέσ’ τη φωτιά.
Ο χιονιάς και το κρύο δεν τις τρομάζει
μπροστά στο καθήκον όλα για την πατρίδα,
γι’ αυτήν το αίμα τους βράζει.
Φορτίο πολύτιμο, νερό, ψωμί και τσουράπια*
πλεγμένα κάτω από το φως του λυχναριού τα βράδια,
από χέρια που τρεμάμενα μετρούν γηρατειά.
Ω! της Ηπείρου γυναίκα, βρέθηκες μάνα,
σύντροφος, νοσοκόμα, αδελφή
στο φαντάρο σαν λιοντάρι παλεύει
στου Γράμμου την πρώτη γραμμή.
Ω! Τσολιά με εφ’ όπλου τη λόγχη
ήρωες ζηλέψαν τη δική σου ανδρειά
θα μιλούν οι γενιές που θα ’ρθούνε
για το ΟΧΙ, που είπε η δική σας γενιά.
Βαλτιμόρη, ΗΠΑ, Οκτωβρίου 28, 1983
Από τον Γιώργος Σπηλιώτη και την elliniki-gnomi
SHARE
RECENT
