Σαλίνα Γαβαλά: «Η τέχνη πρέπει να κουβαλάει ένα μήνυμα, όχι να είναι απλός πασατέμπος»

Η Σαλίνα Γαβαλά είναι μια πολυσχιδής καλλιτέχνιδα που έχει αφήσει το στίγμα της στη μουσική, το θέατρο και την τηλεόραση.

Με ξεχωριστή αισθητική και βαθιά καλλιτεχνική προσέγγιση, καταφέρνει να δημιουργεί έργα που αγγίζουν το κοινό, τόσο μέσα από τη μουσική της όσο και από τις θεατρικές και τηλεοπτικές της εμφανίσεις.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Σαλίνα μοιράζεται τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας της, τη δύναμη της μουσικής στην κοινωνία, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε στα γυρίσματα του νέου της βίντεο κλιπ και τη σημασία της συνεργασίας με άλλους καλλιτέχνες. Παράλληλα, μιλά για την εμπειρία της ως coach στο X-Factor και τη φιλοσοφία της απέναντι στην τέχνη, αποδεικνύοντας πως η δημιουργικότητα δεν γνωρίζει όρια.

Μετά από τόσα χρόνια στην καλλιτεχνική σκηνή, ποια θεωρείς την πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σου και γιατί; 

Δεν είναι μόνο μια στιγμή. Αλλά πολλές .Οι σπουδές ,οι συνεργασίες μου, τα «όνειρα γλυκά» το «πάρτυ γενεθλίων» τα μουσικοθεατρικά έργα που έγραψα και ανέβασα, καθένα απ’ αυτά αποτέλεσε κι ένα σκαλοπάτι.

Το τραγούδι «Θα μάθω ν’ αγαπώ» έχει αγαπηθεί πολύ από το κοινό. Πώς αντιλαμβάνεσαι τη δύναμη της μουσικής στην κοινωνία, και πόσο μπορεί να αλλάξει η μουσική τη συνείδηση των ανθρώπων;

Για μένα κάθε μορφή τέχνης πρέπει να κουβαλάει ένα μήνυμα. Να γίνεται καθρέφτης της κοινωνίας ή αντανάκλαση μιας καλύτερης εκδοχής μας . Στην εποχή μας αποδυναμώνεται η μουσική, χάνει το βάρος της η τέχνη. Εγώ όμως επιδιώκω πάντα την ψυχαγωγία μέσα από όσα κάνω . Θέλω να είναι η τροφή της σκέψης και όχι το πασατέμπο. Το τραγούδι αυτό που μου χάρισε ο Μπάμπης Στόκας (είναι σε μουσική και στίχους δικούς του και στο οποίο συμμετέχει ο Τσιακ που υπογράφει τον στίχο του ραπ) κουβαλάει το πιο απλό και ουσιαστικό μήνυμα της αγάπης. Κι αν μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας κάνοντας υγιείς επιλογές που μας εξελίσσουν σε μια καλύτερη  εκδοχή μας ,τότε θα μάθουμε να αγαπάμε και να σεβόμαστε και τους γύρω μας

Αντιμετώπισες κάποια ιδιαίτερη δυσκολία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του βίντεο κλιπ του τραγουδιού; Ποιο ήταν το πιο δύσκολο μέρος της δημιουργίας του;

Το κλιπ υπογράφει ο Τόνυ Κρις με τον οποίο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μετράμε ήδη τρεις συνεργασίες .Τον εμπιστεύομαι απόλυτα γιατί ταιριάζει η αισθητική μας και γιατί ψάχνει να μεταφράσει το κάθε τραγούδι σε εικόνα . Δεν το επισκιάζει με μια σκηνοθεσία που δεν έχει σχέση με το νόημα , αντίθετα το αναδυκνύει. Σ αυτή την περίπτωση συναντήθηκαν μαγικά οι ιδέες μας ,αφού είχαμε στο μυαλό μας το ίδιο κόνσεπτ ,την ίδια στιγμή Ένα κλιπ που να αγκαλιάζει και να ενσωματώνει όλα τα άτομα στο κοινωνικό σύνολο, εξαλείφοντας κάθε μορφή αποκλεισμού ή διάκρισης αφού και το ίδιο το μήνυμα του τραγουδιού είναι ξεκάθαρο.Αν μάθεις ν’ αγαπάς αυτό που είσαι, τότε οι φαινομενικές αδυναμίες γίνονται δύναμη και τα εμπόδια μετατρέπονται σε σκαλοπάτια προς την αυτογνωσία και την ευτυχία. Μέσα από δυνατές εικόνες , αναδεικνύεται η ομορφιά της διαφορετικότητας, προβάλλοντας τη σημασία της αγάπης και της αυτοαποδοχής.

Ήταν ένα κλιπ που εκτός από τον  tsiak

Συμμετείχαν οι

-Didi Αφροδίτη, ηθοποιός και plus-size model

-Nasty Hiloudaki, drag queen,

-Γιώργος Χριστάκης, χορευτής σε αναπηρικό αμαξίδιο, χορογράφος και ιδρυτής της ομάδας Dagipoli, ο οποίος, μαζί με την παρτενέρ του, Έλλη Μπογιάκη και ο μικρός Δημήτρης Γαροφάλλου.

Παρόλο που ήμασταν τόσοι πολλοί κύλησε ομαλά γρήγορα και χωρίς καμία δυσκολία

Η τηλεόραση, το θέατρο και η μουσική είναι διαφορετικοί χώροι, αλλά όλοι απαιτούν μια μοναδική αφοσίωση. Πώς καταφέρνεις να διαχειρίζεσαι όλες αυτές τις απαιτήσεις ταυτόχρονα;

Για μένα δεν αλλάζει παρά μόνο το μέσο.

Το μήνυμα είναι ίδιο είτε το επικοινωνώ μέσω της μουσικής είτε μέσα από ενα κείμενο. Είναι σαν  ένα ταξίδι με διαφορετικές διαδρομές. Ο προορισμός είναι ίδιος! Δεν θα αλλάξει αν αποφασίσεις να πάρεις τη λεωφορο με τα διόδια ή τον επαρχιακό δρόμο με τις λακκούβες

Έχεις συνεργαστεί με πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες. Ποια είναι η πιο σημαντική πρόκληση που αντιμετωπίζεις όταν συνεργάζεσαι με άλλους καλλιτέχνες, και πώς καταφέρνεις να διατηρείς τη δημιουργική σου ταυτότητα;

Επειδή έχω ξεκινήσει από το θέατρο αγαπώ τις συνεργασίες και πιστεύω πολύ στις ομάδες. Μέσα απ’αυτές κερδίζουν όλοι αφού είναι μια διαδικασία ανταλλαγής ενέργειας . Στο ξεκίνημα μου επεδίωξα να κάνω ντουέτα και να συνυπάρξει με καλλιτέχνες που αγαπούσα, πριν ακόμα γίνω τραγουδίστρια. Αν ξέρεις ποιος είσαι και που θες να πας μόνο κερδισμένος βγαίνεις απ’ τις συνεργασίες. Η ταυτότητα δεν χάνεται . Μόνο ο χρόνος ,μας αλλάζει χωρίς να σημαίνει ότι χάνουμε την ταυτότητα μας .Απλά ωριμάζουμε κι εξελισσόμαστε. Δεν είμαι αυτή που ήμουν όταν ξεκίνησα. Αλλά πιο πολύ έχει συμβάλλει σε αυτό η δουλειά που έχω κάνει με τον εαυτό μου.

Η συμμετοχή σου στο X-Factor ως coach ήταν σίγουρα μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Ποιο ήταν το πιο μεγάλο μάθημα που πήρες από τον ρόλο σου ως coach και πώς τον αξιοποίησες στην πορεία σου;

Ως coach ζητούσα  από τους τραγουδιστές  της  ομάδας μας ,να διηγηθούν μια ιστορία μέσα από το τραγούδι,όπως κάνει αντίστοιχα ενας ηθοποιός  μέσα από ένα θεατρικό μονόλογο.Το ίδιο επιδιώκω κι εγώ. Να καταθέτω μέσα απ’ τα τραγούδια και τις παραστάσεις μου την αλήθεια μου χωρίς υπερβολές. Νιώθοντας κάθε λέξη κάθε στίχο με κάθε μου κύτταρο.  Μόνο έτσι μπορείς να συμπαρασύρεις και το κοινό.

Η θεατρική και μουσική σου πορεία δείχνει πως αγαπάς να συνδυάζεις διαφορετικές μορφές τέχνης. Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιο όριο στη σύνθεση αυτών των τεχνών ή μπορείς να συνεχίσεις να εξερευνάς νέους τρόπους έκφρασης;

Στην τέχνη τα όρια είναι για να τα ξεπερνάμε και παρόλο που δεν υπάρχει παρθενογένεση πιστεύω στην πρωτοτυπία και στους νέους δρόμους . Γι’ αυτό και βρίσκω περιοριστική την αντίληψη αυτών που θέλουν τους καλλιτέχνες μονοδιάστατους και κολλάνε ταμπέλες . Είσαι έντεχνος , δεν μπορεί να είσαι λαικός ή ροκ. Εγώ αγαπώ τις εκπλήξεις, την εξέλιξη και την μεταμόρφωση. Θαυμάζω τους καλλιτέχνες στο εξωτερικό που επαναπροσδιορίζουν τον εαυτό τους. Έβλεπα πρόσφατα την ταινία για τον Bob Dylan και το πόσο προσπάθησε να ξεφύγει απ’ τις ταμπέλες και τις προσδοκίες των άλλων. Αυτό είναι καλλιτεχνική επανάσταση. Αυτό είναι τέχνη.

Το “Πάρτι Γενεθλίων” είναι ένα πρωτότυπο έργο που συνδυάζει τεχνολογία και ζωντανή μουσική. Τι σε ενέπνευσε να δημιουργήσεις αυτή την παράσταση και πώς πιστεύεις ότι ο συνδυασμός της τεχνολογίας με την τέχνη επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη θεατρική εμπειρία;

Με ενέπνευσε αφενός η καραντίνα αφού και η ηρωίδα περνά τα γενθλια της μόνη της κάνοντας τον απολογισμό της ,αναλογίζεται τους ρόλους που η κοινωνία περιμένει από εμάς να παίξουμε, τις ερωτήσεις που καλούμαστε να απαντήσουμε.

«Πότε θα παντρευτείς, πότε θα κάνεις παιδάκι, τι δουλειά κάνεις, πόσα λεφτά βγάζεις;» και προσπαθεί να βρει την απάντηση στην ερώτηση που κανείς δε μας έχει κάνει και που δεν ξέρουμε τον τρόπο να απαντήσουμε «πόσο ευτυχισμένη είσαι, πώς να γίνεις ευτυχισμένη;»

Όλο αυτό το ιδιαίτερο πάρτυ γενεθλίων που ισορροπεί απο τη μια στη γιορτή και από την άλλη στον απολογισμό, ισορροπεί επίσης και μεταξύ θεατρικού κειμένου και γνωστών τραγουδιών που ερμηνεύω, με συνοδεία πιάνου και κοντραμπάσου. Μέσω της τεχνολογίας των ολογραμμάτων, την ηρωίδα επισκέπτονται εκτός απο ανθρώπους της ζωής της -με τους οποίους έχει ανοικτούς λογαριασμούς- και ρόλοι από θεατρικά έργα, όπως ο Άμλετ, αφού η ηρωίδα συνομιλεί με συγγραφείς και ποιητές καθώς ξαναγράφει την ιστορία της με μια πιο θετική ματιά!

Η τεχνολογία των ολόγραμματων λειτουργούσε επι της ουσίας στο να αποδώσει το άυλο των σκέψεων της ηρωίδας ,αφου οι επισκέπτες στο πάρτυ της ήταν φαντάσματα απο το παρελθόν

Η τεχνολογία σε συνδιασμό με την ζωντανή μουσική και το κείμενο δημιουργούσαν μια πρωτότυπη θεατρική εμπειρία Μια παρασταση που χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα μιλούσε σε ολες τις αισθήσεις και κατευθείαν στο συναίσθημα

Από τη στιγμή που έγραψες το θεατρικό κείμενο για την παράσταση «Όνειρα Γλυκά», φαίνεται ότι η συγγραφή είναι κάτι που σε εμπνέει. Πώς εξελίχθηκε η γραφή στην καλλιτεχνική σου πορεία και πόσο σημαντική είναι για σένα η δημιουργία νέων έργων;

Τα «όνειρα γλυκά» ήταν το πρώτο μου θεατρικό έργο

Έχω όμως γράψει στίχους, ποιήματα, έχω εκδώσει την ποιητική συλλογή «Ηδονές Οδύνες» και τώρα κυκλοφορεί το πρώτο μου μυθιστόρημα

Απο μικρή ειχα μια έφεση στη συγγραφή , σε σημείο που ο δάσκαλος στο δημοτικό έλεγε  στη μαμά μου,πως στο πρόσωπο μου βλέπει μια μελλοντική συγγραφέα

Σκέφτομαι συνεχώς καινούργια concept, έργα ιδέες και η συγγραφή είναι μέσα στη ζωή μου όσο έντονα είναι κι η μουσική και το θέατρο.

Ποια  είναι η σχέση σου με το κοινό σου και πώς βιώνεις την ανταπόκριση των ανθρώπων στα έργα σου; Υπάρχουν στιγμές που οι αντιδράσεις του κόσμου σε επηρεάζουν προσωπικά;

Τα σχόλια του κόσμου ειδικά στις παραστάσεις μου ήταν συγκινητικά. Ένιωθα, όπως μου λέγανε, ότι βάζω ένα λιθαράκι για να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Ταυτίζονταν με την ηρωίδα μου, άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών  και περίμεναν στο τέλος όχι απλά για να με συγχαρούν αλλά να με ευχαριστήσουν και να μοιραστούν την ιστορία τους. Ήταν λυτρωτικό και ψυχοθεραπευτικό για όλους μας και παρήγορο το να συνειδητοποιείς ότι μας ενώνουν πολλά περισσότερα από όσα μας χωρίζουν. Έχουμε τα ίδια όνειρα, τους ίδιους φόβους ,τις ίδιες αδυναμίες.

Με κάνει να νιώθω καλύτερα και σαν άνθρωπο, αυτή η αναγνώριση. Ωραία είναι και τα μπράβο για έναν καλλιτέχνη. Αλλά δεν μου αρκεί μόνο αυτό, θέλω να νιώθω ότι κάτι περισσότερο προσφέρω.