Βάσια Βουγιουκλή: «Η δυσκολία είναι στην πραγματικότητα φίλη μας»

Η Βάσια Βουγιουκλή, ουτίστρια και τραγουδίστρια από το 2001, διαγράφει μια  ιδιαίτερη καλλιτεχνική πορεία.

Έχει συνεργαστεί δισκογραφικά και σε συναυλίες με σημαντικούς καλλιτέχνες περνώντας από την παραδοσιακή μουσική και το έντεχνο ελληνικό τραγούδι σε πιο πειραματικές μορφές μουσικών συμπράξεων. Από το  2012 δημιουργεί τις δικές της μουσικές ομάδες.  Έχει  παρουσιάσει προσωπικές της δουλειές (Δρόμοι του γυρισμού, Τo Φαινόμενo Της Πεταλούδας) στις μουσικές σκηνές Σφίγγα, Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, Ίλιον plus, Σταυρό του  Νότου και Lunar Space. Έχει εκδώσει 3 singles, το «Σιγά-σιγά» σε μουσική & στίχους Γιάννη Νικολάου και τις διασκευές «Τα μάζεψα τα πράγματα» των Πάριου  – Πολυκανδριώτη και «Αλανιάρικη Ζωή».

Ανήσυχη και γεμάτη ενέργεια καθώς είναι, παρέμεινε σε επαφή με το κοινό της ακόμα και κατά τη διάρκεια της καραντίνας, όταν κάθε Παρασκευή οργάνωνε Live streaming συναυλίες, σόλο εμφανίσεις με ούτι και τραγούδι, αλλά και με συμπράξεις με  μουσικούς από όλο το φάσμα της αθηναϊκής μουσικής σκηνής.

Με αφορμή την συμμετοχή της σε ένα φεστιβαλ με πολύ ευφάνταστο όνομα και ιδιαίτερο χαρακτήρα, είχα τη χαρά και την ευχαρίστηση να την γνωρίσω καλύτερα και να απολαύσω την θετική αύρα της.

Αυτό το διάστημα κάτι ετοιμάζεις. Μίλησέ μας για αυτό.

Αυτές τις μέρες θα συμμετέχουμε στο Melitzazz festival στο Λεωνίδειο. Αγαπώ το Λεωνίδειο – την αρχιτεκτονική του, τη θάλασσα, την μαγεία του τόπου. Επίσης, μου αρέσει και η ιδέα του φεστιβάλ – περιέχει μια πρόκληση αφού εκεί καλούνται τζαζίστες και προσπαθούν να ενώσουν την παράδοση με έναν άλλο ήχο κι όχι απαραίτητα με τα δημοτικά με τα οποία κάποιος αυτομάτως θα συνέδεε τη γιορτή της μελιτζάνας. Αγαπώ αυτές τις ανατροπές, κάτι που φαίνεται άλλωστε και μέσα από όσα επιλέγω να παρουσιάζω.

Μαζί με τον jazz πιανίστα Μάνο Σαριδάκη και τον jazz drummer Γιώργο Κωστελέτο, θα παίξουμε την Κυριακή 10 Ιουλίου και θα κλείσουμε το φεστιβάλ.

Ειναι ιδιαίτερη χαρά για μένα γιατί είναι η πρώτη φορά που πηγαίνω με το δικό μου σχήμα σε ένα φεστιβάλ.

Baroud είναι το όνομα του σχήματος που δημιούργησες το 2021. Πώς ξεκίνησε η ιδέα αυτή; Τι σημαίνει Baroud;

Το Baroud δεν είναι ακριβώς όνομα σχήματος, αλλά το όνομα του jazz oriental project που έχω οργανώσει τον τελευταίο χρόνο. Δεν σημαίνει κάτι – είναι μια λέξη δικής μου εμπνεύσεως! Η ιδέα ξεκίνησε από την Ελίνα Λαζαρίδου και το «μπαρ-ούτι», κι έπειτα εξελίχθηκε στην εξής εικόνα που δημιουργήθηκε στο μυαλό μου: Πηγαίνει κάποιος σε ένα μπαρ, μπαίνει μέσα και ακούει… ούτι, το οποίο όμως δεν παίζει ανατολίτικα ή ρεμπέτικα ή τσιφτετέλι, αλλά την μουσική που ακούγεται συνήθως στα μπαρ παιγμένη από ούτι.

Οι σπουδές σου περιλαμβάνουν παραδοσιακή μουσική, κλασσικό χορό, μουσικολογία και βυζαντινή μουσική. Ποιό από όλα αυτά τα στοιχεία έχουν επηρέασει περισσότερο τις επαγγελματικές επιλογές σου και έχουν διαμορφώσει την καλλιτεχνική πορεία σου μέχρι τώρα;   

(γέλια) … κι εγώ τώρα που άκουσα όλα αυτά που σπούδασα, μου φαίνεται ότι είναι ένα πολύ παράδοξο βιογραφικό!

Ενώ ως ενεργός καλλιτέχνης έχω κατά 90% ασχοληθεί με τη μουσική και 10% με τον κλασσικό χορό, τα βασικά μου εφόδια βρίσκονται στις ολοκληρωμένες σπουδές στον κλασσικό χορό. Έχω πάρει στοιχεία από τη μια τέχνη και τα έχω εφαρμόσει στην άλλη. Το μπαλέτο, μεταξύ άλλων, μου δίδαξε την πειθαρχία, την αξία του να μην τα παρατάς και το ότι η δυσκολία είναι στην πραγματικότητα φίλη μας, κι επίσης επειδή το δίπλωμά νου είναι στην Παιδαγωγική Χορού, με βοήθησε πάρα πολύ και ως δασκάλα.

Υπάρχει κάτι ακόμα στο οποίο θα ήθελες να εκπαιδευτείς στο μέλλον;

Φυσικά και υπάρχει! Αυτό στο οποίο θα ήθελα να εκπαιδευτώ είναι το κομμάτι όπου ο ήχος και η μουσική συνανταντούν την τεχνολογία. Υπάρχει μεγάλη εξέλιξη τα τελευταία χρόνια σε αυτόν τον τομέα και θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω.

Τώρα από εκεί και πέρα… ένα ταχύρυθμο στη μαγειρική θα το έκανα! (γέλια)

Εδώ και χρόνια, εργάζεσαι και ως καθηγήτρια σε Μουσικό Σχολείο. Τί είναι αυτό που κερδίζεις ως άνθρωπος όταν εργάζεσαι με παιδιά και εφήβους;

Είμαι πολύ τυχερή για πολλούς λόγους που εξασκώ αυτό το επάγγελμα. Είναι μεγάλο το κέρδος.

Κατ’αρχήν παίρνω αυτή την καθαρή ενέργεια από τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν δύναμη, πίστη, φαντασία, δημιουργική τρέλλα, όνειρα. Δεν βλέπουν τα όρια τα οποία έχω βάλει εγώ στο μυαλό μου ως προς το τι μπορεί ή δεν μπορεί να γίνει. Μου ανατρέπουν τα πάντα. Εκεί που νομίζω ότι τα βρίσκω, πάλι τα χάνω. Υπάρχει έντονο το στοιχείο της πρόκλησης το οποίο με κρατάει σε επαφή και με την δική μου παιδικότητα, διαφυλάσσοντάς την.

Ποιό είναι αυτό το στοιχείο που προσπαθείς να τους εμφυσήσεις;

Την αγάπη για τη μουσική και την επιθυμία να φτιάξουν έναν δικό τους μουσικό κόσμο.

Κατά τη γνώμη σου, ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι σημερινές γενιές;

Ένα θέμα που με απασχολεί βλέποντας τα νέα παιδιά, είναι η διπλή πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούν, δηλαδή την κανονική ζωή και την διαδυκτιακή/virtual ζωή στα μέσα κοινωνικής δυκτίωσης. Έχουν βρεθεί μέσα σε όλο αυτό από πολύ μικρή ηλικία και δεν τα έχουν τελείως διαχωρισμένα.

Αρκεί το ταλέντο για να χαρακτηρισθεί κάποιος καλλιτέχνης;

Η αλήθεια είναι ότι έχει αλλάξει ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι την έννοια ταλέντο. Οταν ήμουν μικρή θεωρούσα ταλέντο όποιον μάθαινε πολύ γρήγορα ένα νέο μουσικό κομμάτι, ή είχε εκπληκτική φωνή. Ως μαθήτρια μουσικού σχολείου, βρησκόμουν σε ένα περιβάλλον γεμάτο ταλέντα! Τώρα πια βλέπω ότι η έννοια είναι πολύ πιο ευρεία και σύνθετη. Ως ταλέντο θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον συνδυασμό των ικανοτήτων κάποιου να επικοινωνεί, να είναι μεθοδικός, να οργανώνεται, να μελετά σωστά.

Ποιά ειναι η σημασία της μουσικής καλλιέργιας και πώς αυτή μπορεί να καθορίσει την ποιότητα μιας κοινωνίας;

Είναι πολύ μεγάλη η αξία της μουσικής καλλιέργειας, για όλους τους ανθρώπους κι όχι μόνο για αυτούς που γίνοται μουσικοί. Και για να το θέσω πιο σωστά, είναι μεγάλη η σημασία της αισθητικής καλλιέργειας. Ειναι από τα λίγα πράγματα μέσα σε αυτή την τόσο βασανισμένη καθημερινότητα που βιώνουμε που μπορούν να μας οδηγήσουν σε έναν καλύτερο τρόπο ζωής και σε ένα ανώτερο επίπεδο. Μας βοηθά να επαναπροσδιοριστούμε και να εξελιχθούμε.

Πώς αντιλαμβάνεσαι τη θέση της γυναίκας σήμερα και ποία πιστεύεις ότι είναι η μεγαλύτερη δυσκολία και η σημαντικότερη δύναμή της;

Νιώθω ότι ακόμα δεν έχει καταφέρει πλήρως να αυτοπροσδιορίζεται, αν και βαδίζει ήδη σταθερά προς στα εκεί.

Η μεγαλύτερη δύναμή της είναι η αγάπη.

Ειδικότερα για τη μουσική, η παρουσία των γυναικών στη μουσική ζωή ενδυναμώνεται διαρκώς. Ευχή και επιθυμία μου, ειδικά για τις Ελληνίδες δημιουργούς, ειναι να αποκτήσουν μεγαλύτερο βήμα και να προσφέρουν την συνθετική γυναικεία ματιά τους, που για μένα έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.