Αναπνέω σωστά άρα…ζω καλύτερα

«Σκέφτομαι, άρα υπάρχω», είχε πει ο γνωστός Γάλλος φιλόσοφος Καρτέσιος.

Η σκέψη, η λογική, η αμφιβολία, η αμφισβήτηση μας δίνουν πράγματι υπόσταση.

Αλλά είναι αλήθεια ότι μπορούμε να υπάρχουμε και χωρίς να σκεφτόμαστε. Μπορούμε να επιβιώσουμε για μέρες χωρίς τροφή, χωρίς νερό, χωρίς απολύτως καμία κίνηση του σώματός μας. Απλά καθισμένοι ή ξαπλωμένοι και απαθείς.

Υπάρχουμε ακόμη και πριν τη γέννησή μας. Για να ζήσουμε όμως, από τη στιγμή μηδέν που βγαίνουμε από το προστατευμένο περιβάλλον της μήτρας και για όλο το υπόλοιπο της ζωής μας, είναι απαραίτητη μια πολύ βασική λειτουργία. Η αναπνοή.

Πρόκειται για μια αυτόματη λειτουργία. Δε χρειάζεται έλεγχο ή σκέψη, αλλά είναι πρωταρχικής σημασίας. Η ζωή μας ξεκινά και τελειώνει με μια αναπνοή. Ίσως να θεωρείται αυτονόητη και δεδομένη γι΄ αυτό και δε δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην καθημερινότητά μας. Κι όμως. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να αναπνεύσουν φυσιολογικά εξαιτίας διαφόρων παθήσεων. Επίσης πολλοί από εμάς αναπνέουν επιπόλαια ή από το στόμα.

Η σωστή αναπνοή μπορεί να μας βοηθήσει πολύ και είναι αυτή που γίνεται μέσω της μύτης. Αποτελεί το όπλο κατά του άγχους και της αϋπνίας, βελτιώνει το μεταβολισμό, την καλή κυκλοφορία του αίματος, την πέψη, βοηθάει στο αδυνάτισμα, ενώ βελτιώνει και την όψη του δέρματος χάρη στην οξυγόνωση των ιστών και την αποβολή των τοξινών.

Δεν είναι τυχαίο που οι μέθοδοι Pilates και yoga χρησιμοποιούν το σωστό τρόπο αναπνοής ως βασική αρχή που διευκολύνει την εκτέλεση των ασκήσεων. Πως αναπνέουμε σωστά; Όπως αναπνέουν τα μωρά. Είναι σχετικά εύκολο, απλά χρειάζεται εξάσκηση!

Είναι βασικό να ξεκινήσουμε έχοντας καλή στάση του σώματος, με ίσια πλάτη και με τους ώμους μας πίσω. Έτσι θα αναπνέουμε πιο βαθιά και σωστά. Βέβαια μπορούμε να κάνουμε την άσκηση αυτή και ξαπλωμένοι, σε ύπτια θέση.

Εισπνέουμε από τη μύτη με σταθερό ρυθμό, μετρώντας μέχρι το τέσσερα ή το πέντε, επιτρέποντας στο διάφραγμα να χαλαρώσει και αφήνοντας το στομάχι να «φουσκώσει» και να «βγει» προς τα έξω. Ο τρόπος αυτός επιτρέπει σε περισσότερο αέρα να εισέλθει στους πνεύμονές μας. Μπορείτε να τοποθετήσετε το χέρι σας πάνω στην κοιλιά σας και να αισθανθείτε την ώθηση προς τα έξω. Το ζητούμενο είναι ο αέρας να μη «φουσκώνει» απλά το στήθος (δηλαδή το ανώτερο τμήμα του θώρακα), αλλά να κατεβαίνει ως την κοιλιακή χώρα (δηλαδή να φτάνει ως το κατώτερο τμήμα του θώρακα και την κοιλιά).

Στη συνέχεια εκπνέουμε αργά από το στόμα και αφήνουμε το στομάχι μας να επιστρέψει στην κανονική του θέση. Η εκπνοή θα πρέπει να πάρει το σχεδόν διπλάσιο χρόνο που χρειάστηκε για την εισπνοή, άρα μετράμε μέχρι το οκτώ ή το δέκα, ώστε να αδειάζουν οι πνεύμονές μας επαρκώς. Έτσι βοηθάμε και την επόμενη αναπνοή να είναι το ίδιο αποτελεσματική και να γίνεται χωρίς κούραση (Εδώ εμπλέκονται νόμοι της φυσικής, της φυσιολογίας, της μηχανικής κλπ! Τελικά είμαστε πολύπλοκα όντα και πολύ σοφά φτιαγμένα!)

Η άσκηση αυτή είναι πολύ βοηθητική για να αποβάλουμε το άγχος και να ηρεμήσουμε. Από τη στιγμή που θα την εμπεδώσουμε όμως, μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε και όταν γυμναζόμαστε ή κι όταν απλά θέλουμε να ανέβουμε μια σκάλα ή μια ανηφόρα.  Η τεχνική αυτή βοηθάει στην καλύτερη οξυγόνωση του αίματος άρα και των οργάνων του σώματός μας, αυξάνει την αντοχή μας και μειώνει την παραγωγή των ορμονών του στρες, δημιουργώντας μας μια αίσθηση ηρεμίας.

Δοκιμάστε! Δεν έχετε να χάσετε απολύτως τίποτα. Εισπνοή, εκπνοή. Απλό!

Extra tips:

–  Σε ύπτια θέση, μπορείτε να τοποθετήσετε ένα βιβλίο πάνω στην κοιλιά σας και να προσπαθείτε να το ανυψώσετε κατά την εισπνοή.

–  Σε καθιστή θέση, δοκιμάστε να βάλετε τα χέρια σας στο πλάι του θώρακα, στα κατώτερα πλευρά. Νιώστε σα να είστε…ψάρια και στην εισπνοή ανοίγεται τα βράγχιά σας στο πλάι, ενώ ταυτόχρονα φουσκώνει και η κοιλιά.