5 (χοντρά) λάθη που κάνεις στο Facebook

Δεν έχω αυτοκίνητο, τα ‘χουμε πει αυτά, είμαι μονίμως έξω, μ’ αρέσει κι ο ποδαρόδρομος.

 

Έχω Facebook, Twitter, Instagram, μέχρι εκεί. Όταν τα ‘φτιαχνα, δεν ήξερα ότι θα γίνουν «τζόγος».

 

Δεν έχω ανοιχτό το wi-fi. Μα τω Θεώ, αγαπώ όλον τον κόσμο (καλά, κόβω κάτι), αλλά νομίζω ότι αν έπιανα κουβεντολόι με όλους, για όλα, σε όλα τα δίκτυα, θα χρειαζόμουν γιατρό.

 

Κι αν δεν συνέβαινε, αυτό, νομίζω θα πέθαινα από βαρεμάρα, ακόμη κι αν δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω μέσα στη μέρα.

 

Όμως, είναι επικοινωνία όλο αυτό (είναι κι άλλα πράγματα που δεν είναι της ώρας), κι όταν επικοινωνούμε και στραβές γίνονται.

 

Η πιθανότητα του να κάνεις ένα χοντρό λάθος πολλαπλασιάζεται, όταν είσαι μονίμως μ’ ένα μαραφέτι στο χέρι και κυρίως, όταν αισθάνεσαι ότι δεν πρέπει ν’ αφήσεις τίποτα να πέσει κάτω.

 

Η κολλητή μου δυο μέρες υποφέρει για μια βλακεία που απάντησε θυμωμένη σ’ έναν φίλο της το βράδυ των εκλογών κι ο ταξιτζής που με φέρνει τώρα στη δουλειά, μου λέει ότι η καλή του τον χώρισε ξερά μ’ ένα μήνυμα στο Facebook. Δεν ρώτησα. Μιλάει μόνος του, κατασκοπεύει την «πρώην» και γράφει μηνύματα στο Facebook. Εύχομαι να φτάσω καλά.

Τρόμος; Μπα. Λάθη συμβαίνουν ακόμη κι όταν μιλάς με τη γάτα σου. Καταθλιψούλα μετά από κάθε «στραβή» ανάρτηση; Ούτε.

 

 

1. Αν περιορίσεις τα like των δημοσίων σχέσεων. Thumbs up μόνο για ό,τι σ’ αρέσει πραγματικά. Το «κάνε μου» (like), «για να σου κάνω» σε δεσμεύει επικίνδυνα.

 

2. Αν κρατήσεις και κάτι για τον εαυτό σου. Δεν χρειάζεται να τα «μοιράζεσαι» όλα. Ειλικρινά.

 

3. Αν δεν γράφεις θυμωμένη. Πολύ συχνά μετανιώνουμε για το “publish” που πατήσαμε σε ένα έξαλλο post. Και ναι, εντάξει, μετά το «κατεβάσαμε», αλλά το «κότα, κοτάρα», ακόμη και σε inbox δεν το αποφύγαμε. Κρίμα.

 

4. Αν δεν μπλέκεσαι σε online καβγάδες και συζητήσεις που δεν τελειώνουν ποτέ και πουθενά. Δεν χρειάζεται για όλα να έχεις κάτι να πεις. Και σίγουρα έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις. Ακόμη κι από το να «κατασκοπεύεις» τις ζωές φίλων και εχθρών.

 

5. Αν σταματήσεις, (ρε παιδί μου), λίγο με τις selfies. Στην ίδια πόζα, με το ίδιο λάγνο βλέμμα, με τους ίδιους 300 followers και με άλλα ρούχα. Ή καθόλου ρούχα. Αφού, μπορείς καλύτερα.

Έφτασα. Ο ταρίφας μου είναι σε κακό χάλι. Δεν χαίρομαι, αλλά εύχομαι να αφήσει το tablet και να πιάσει τιμόνι και με τα δύο χεράκια.

Μέχρι την άλλη Τρίτη, ελπίζω να βγάλει ήλιο. Να το ξαναγυρίσω και εγώ στον ποδαρόδρομο και τα λεωφορεία. Κι εκεί tablets παίζουν, αλλά έχω ν’ ανησυχώ μόνο για το πήξιμο στην Κηφισίας.

 

πηγή: marymary.gr