Τα 5 Πράγματα Που Έμαθα Γνωρίζοντας Τον Εαυτό Μου
Αυτός, ο δικός σου, ο μικρός ή μεγάλος σου εαυτός, το μικρό ή μεγάλο σου εγώ. Αυτό το μυαλό, αυτό το σώμα, αυτή η ψυχή. Τελικά τι είμαστε; Όλα αυτά; Κάτι από αυτά; Τίποτα από αυτά; Είμαστε οι σκέψεις μας, τα λόγια μας, η οικογένειά μας; Το επάγγελμά μας; Οι ρόλοι μας; Είμαστε γονείς; Παιδιά; Σύντροφοι;
Η σιωπή είναι χρυσός
Μερικές φορές, το να μη μιλάς είναι η μεγαλύτερη σοφία. Δε λες άσκοπα λόγια, δε σπαταλάς ενέργεια. Δε λες πράγματα για τα οποία δεν είσαι σίγουρος και δεν ξέρεις. Δεν προσβάλλεις. Δεν βιάζεσαι. Δεν βάζεις το εγώ σου μπροστά. Έχεις χρόνο να σκεφτείς πριν δώσεις την απάντηση οπότε και μεγαλύτερες πιθανότητες η απάντησή σου να είναι σωστή. Η σιωπή μάς επιτρέπει να σκεφτούμε και να δράσουμε όταν πραγματικά είμαστε έτοιμοι και όχι όταν ο άλλος απέναντι μας κάνει μια ερώτηση. Η σιωπή πολλές φορές μας βγάζει από δύσκολες καταστάσεις.
Οι σκέψεις μας δημιουργούν την ευτυχία ή τη δυστυχία μας
Αυτά που ζούμε είναι οι σκέψεις που κάναμε στο παρελθόν. Αυτά που θα ζήσουμε στο μέλλον είναι οι σκέψεις που κάνουμε τώρα. Αν για παράδειγμα επιλέγω να σκέφτομαι μονίμως αρνητικά, όλες μου οι σκέψεις θα είναι αρνητικές, η ατμόσφαιρα γύρω μου θα είναι αρνητική, η ζωή μου θα είναι πάντα το χειρότερο σενάριο ακόμα και να μην είναι εγώ θα νομίζω ότι είναι.
Έχετε συναντήσει ποτέ αυτό το φίλο-σύντροφο-γονιό που σε κάθε τι που συμβαίνει λέει ναι, αλλά;
-Αύριο θα τελειώσουμε πιο νωρίς από τη δουλειά
-Ναι αλλά έχω να πάω στην τράπεζα, στην εφορία, να πάρω τα παιδιά από το σχολείο.
-Σήμερα έχει μια υπέροχη μέρα
-Ναι αλλά στις ειδήσεις είπαν ότι το απόγευμα θα βρέξει.
-Η κόρη σου είναι μια φανταστική κοπέλα.
-Ναι αλλά της έχω πει να μην τρώει τόσο πολύ γιατί είδες, έχει παχύνει τελευταία
-Ο άντρας σου είναι υπέροχος κηπουρός
-Ναι, αλλά στο σπίτι δε βοηθάει καθόλου με τις δουλειές.
-Το σχολείο των παιδιών είναι υπέροχο και η δασκάλα τους καταπληκτική.
-Ναι, αλλά είναι μακριά και κάθε μέρα είμαι κολλημένη στην κίνηση μισή ώρα για να τα πάω.
Αντί σε κάθε τι που γίνεται να λέμε ναι, αλλά, ας δούμε την ομορφιά σε αυτό που συμβαίνει τώρα. Την ομορφιά των ανθρώπων, όχι τα ελαττώματά τους. Την ομορφιά αυτών που ζούμε όχι τα αρνητικά τους. Ας εστιάσουμε στα καλά. Τις περισσότερες φορές αγνοούμε ότι όλα αυτά που σκεφτόμαστε έχουν τεράστια δύναμη.
Γινόμαστε μικροί και ανούσιοι κατηγορώντας και κρίνοντας τους άλλους.
Εμείς είμαστε οι οδηγοί του μυαλού μας. Ας το κατευθύνουμε στη σωστή κατεύθυνση. Αλλιώς θα χαθούμε μέσα στις ανώφελες σκέψεις μας, θα χάσουμε όλη μας την ενέργεια και θα καταλήγουμε να λέμε κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια.
Ποιος νομίζετε ότι θέλει έναν αρνητικό άνθρωπο στη ζωή του;
Ο θυμός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας
Παρατήρησε τον εαυτό σου όταν θυμώνεις. Πώς αντιδράς; Τι λες; Τι κάνεις; Ποιες είναι οι πράξεις σου; Ποια τα συναισθήματά σου;
Όταν θυμώνουμε γινόμαστε ο χειρότερος εαυτός μας. Λέμε τα χειρότερα λόγια και μετά μετανιώνουμε. Κάνουμε τις χειρότερες πράξεις και μετά μετανιώνουμε. Δεν ελέγχουμε ούτε τον εαυτό μας ούτε τις σκέψεις μας.
Άρα τι είμαστε; Σκλάβοι μιας εξωτερικής κατάστασης. Ό,τι και να είναι αυτό που μας θυμώνει, ό,τι και να είναι αυτό που μας δημιουργεί αυτά τα αρνητικά συναισθήματα έχουμε πάντα δύο επιλογές:
- Είτε να αφήσουμε τον άλλο να μας θυμώσει άρα να παίξουμε το παιχνίδι του και στο τέλος σίγουρα να χάσουμε.
- Είτε να επιλέξουμε συνειδητά να παίξουμε με τους δικούς μας όρους και να μη θυμώσουμε. Η απόφαση είναι δική μας αλλά σίγουρα θα είμαστε νικητές.
“Μα με εκνευρίζει όταν κάνει αυτό και εκείνο.”
Ποιος σε εκνευρίζει;
Ο εαυτός σου εκνευρίζεται που του επιτρέπεις εσύ και το μυαλό σου να εκνευριστεί.
Αν καταφέρεις να μην αφήσεις τους εξωγενείς παράγοντες να επηρεάζουν το πώς εσύ νιώθεις και πώς συμπεριφέρεσαι σίγουρα θα φτάσεις στο σημείο να έχεις τον πλήρη έλεγχο και άρα θα γίνεις εσύ ο νικητής του παιχνιδιού.
Και για σκέψου πόσο όμορφο είναι το συναίσθημα του να κερδίζεις…
Άλλωστε, αν ο θυμός ήταν στην ανθρώπινη φύση θα μπορούσαμε να είμαστε συνέχεια θυμωμένοι… Αλλά δε νομίζω κανείς να μπορεί να είναι θυμωμένος για πάντα. Ενώ ήρεμος, γαλήνιος και σταθερός;
Για σκέψου το.
Να δίνεις όλα όσα θέλεις να πάρεις
Αν υποθέσουμε ότι όλοι σε αυτοί τη ζωή ψάχνουμε την αγάπη, την ευτυχία και την εσωτερική ισορροπία τότε όσο πιο πολλή αγάπη δίνεις τόσο πιο πολλή θα πάρεις.
Κάνε όλα όσα έχεις να κάνεις κάθε μέρα με αγάπη. Χάρισε ένα χαμόγελο. Όπου μπορείς να βοηθήσεις βοήθα. Για σκέψου, να ξυπνάς το πρωί και να λες μια ευχή στον άντρα σου και μια ευχή στο παιδί σου. Και μετά στον γείτονα που συναντάς στο ασανσέρ. Στη συνάδελφο που μοιράζεστε το ίδιο γραφείο. Να μοιράζεις ευχές και χαμόγελα. Σκέψου τον εαυτό σου κάθε μέρα ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις και προκλήσεις που έχεις να αντιμετωπίσεις να απαντάς με μια ευχή και να δημιουργείς μια θετική σκέψη.
Ξέρεις τι θα συμβεί;
Ο άντρας σου θα πάει χαμογελαστός στη δουλειά και θα σε σκέφτεται με αγάπη μέχρι να γυρίσει. Το παιδί σου θα περιμένει τη στιγμή να το πάρεις αγκαλιά. Ο γείτονας θα δημιουργήσει μια όμορφη σκέψη “μα πόσο γλυκιά είναι αυτή η κοπέλα που μένει στο διπλανό διαμέρισμα”. Ο συνάδελφος θα σκεφτεί να σου πάρει τον καφέ σου τη μέρα που θα βιάζεσαι.
Αλλά και όλα αυτά να μη συμβούν εσύ θα έχεις φυτέψει το σπόρο και στο μέλλον σίγουρα κάτι όμορφο θα φυτρώσει. Όταν οι πράξεις σου γίνονται με αγάπη τότε η αγάπη απλώνεται και αγγίζει όλους τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν.
Μεγάλες προσδοκίες
Όσο λιγότερες είναι οι προσδοκίες που έχεις από τους γύρω σου τόσο λιγότερη θα είναι και η απογοήτευση που θα νιώθεις αν τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα θέλεις. Όλοι μας έχουμε μια λανθάνουσα εικόνα για το τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι και όταν δεν το κάνουν έτσι όπως το θέλουμε απογοητευόμαστε και τους κρίνουμε. Όμως, η σοφία κρύβεται στην αποδοχή και το σεβασμό.
Δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις αλλά το αποδέχομαι. Και το σέβομαι όσο και αν πιστεύω ότι είναι λάθος. Γιατί απλά είσαι διαφορετικός. Και απλά βλέπεις τη ζωή από άλλη οπτική γωνία. Γιατί έχεις διαφορετικά βιώματα, διαφορετικές συνήθειες, διαφορετικό παρελθόν, διαφορετικό μέλλον, διαφορετικά μάτια. Για σκέψου όλοι να βλέπαμε το ίδιο πόσο βαρετή θα ήταν η καθημερινότητα.
Γι’ αυτό λοιπόν την επόμενη φορά που θα σκεφτείς, θα έπρεπε να κάνει αυτό ή εγώ στη θέση του θα έκανα εκείνο σκέψου ότι ο άλλος δεν είναι εσύ. Και κανένας μα κανένας δεν πρόκειται να αλλάξει επειδή εσύ τα βλέπεις κάπως αλλιώς τα πράγματα.
Γιατί ποιος σου είπε ότι τα δικά σου μάτια βλέπουν καλά; Αντί να κρίνουμε και να συγκρίνουμε, αντί να έχουμε προσδοκίες επειδή έτσι θα έπρεπε να είναι τα πράγματα ας αποδεχτούμε ότι έτσι είναι τα πράγματα και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να αλλάξουν.
Ας έχουμε μεγάλες προσδοκίες από τον εαυτό μας.
Όχι από τους άλλους.
Ας αποδεχτούμε τελικά ότι αυτός ο κόσμος που ζούμε είναι σαν ένας μεγάλος κήπος. Ένας κήπος γεμάτος λουλούδια, διαφόρων ειδών. Τουλίπες, τριαντάφυλλα, αγριόχορτα, αγκάθια. Ένας κήπος που τα έχει όλα και τα χρειάζεται όλα. Όλα παίζουν το ρόλο τους. Όμως ξέρεις ήδη ότι τα τριαντάφυλλα, οι γαρδένιες και τα νυχτολούλουδα έχουν μια ατέρμονη ευωδιά.
Μια ευωδιά που όσο και να μη θέλει κάποιος που περνάει από τον κήπο είναι αδύνατο να μη μυρίσει. Το άρωμα σκορπίζεται παντού και κατακλύζει το χώρο. Και γι’ αυτό το λόγο τα λουλούδια αυτά ξεχωρίζουν και είναι πάντα πιο όμορφα από τα άλλα.
Εσύ ποιο θα διαλέξεις να είσαι;
ALWAYS BE YOU
BE INSPIRED
BE AUTHENTIC
LOVE,
ATHENA
XXX