4 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Ζώων | Η μοίρα των ζώων είναι στα χέρια μας

Γράφει η Κατερίνα Παπαποστόλου, Εκπαιδευτικός με Εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή, Εκπαιδεύτρια σκύλων, Συγγραφέας και Ιδρύτρια Ζω.Ε.Σ.

Έχουν περάσει πια πάρα πολλά χρόνια από το συνέδριο περιβαλλοντολόγων στη Φλωρεντία όπου ειπώθηκε για πρώτη φορά το θέμα της προάσπισης των δικαιωμάτων των ζώων αλλά και πολλά χρόνια επίσης από τη θέσπιση της διακήρυξης των δικαιωμάτων τους στο Παρίσι. Από τότε και μετά επιλέχθηκε η 4η Οκτωβρίου ως θρησκευτική εορτή του Αγ. Φραγκίσκου της Ασίζης, προστάτη -σύμφωνα με την ιστορία- των ζώων και ως παγκόσμια μέρα των ζώων.

Η 4^η Οκτωβρίου είναι μια ακόμη μέρα κραυγής των αδυνάτων που βιώνουν στην Ελλάδα μα και σε όλο τον κόσμο μια ζωή κόλαση. Τα ζώα ζουν ακόμη και σήμερα σε κάθε γωνιά του πλανήτη φυλακισμένα, ενώ δεν φταίνε σε τίποτα. Όπως εμείς, έτσι και τα μη ανθρώπινα ζώα είναι πλάσματα με συναίσθηση που μπορούν να βιώσουν τον πόνο ή τη χαρά ανάλογα με το πώς συμπεριφερόμαστε απέναντί τους. Ωστόσο, υποβάλλονται σε βάσανα που δεν θα υποβάλλαμε ποτέ άλλους ανθρώπους. Τα ζώα υποφέρουν ασταμάτητα εξαιτίας των καθημερινών επιλογών μας.

Τα ζώα ζουν μαζί μας σε έναν κόσμο που δεν τα σέβεται και τους στερεί όλα τα δικαιώματά τους, πολύ συχνά και την ίδια τη ζωή τους.

Η 4^η Οκτώβρη είναι μια ακόμη μέρα κινητοποίησης και αγώνα να μη σταματάμε να γινόμαστε η φωνή τους. Τους ανθρώπους θα θεωρούσαμε απάνθρωπο να τους κλείναμε σε στενά άθλια κλουβιά, να τους προκαλούσαμε αργό και οδυνηρό θάνατο για να δοκιμάσουμε προϊόντα αισθητικής φύσης, να τους κατακρεουργούσαμε για να κατασπαράξουμε τις σάρκες τους. Το γεγονός όμως ότι όλα αυτά τα κάνουμε σε ζώα θεωρείται δείγμα σπισισμού μιας προκατάληψης που επιβιώνει γιατί συχνά είναι βολική για όλο το ανθρώπινο είδος.

Και πώς είναι η φιλοζωία στη χώρα σήμερα; Ανεύθυνοι κηδεμόνες ζώων, παράνομη εκτροφή, παράνομες πωλήσεις ζώων, αλυσοδεμένες ψυχές που αργοπεθαίνουν ή σιτίζονται με ξερό ψωμί, ζώα φυλακισμένα πίσω από σίδερα γεμάτα ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, εκπαίδευση με απόλυτη βία,μηδενική ευαισθησία. Φιλοζωικοί καβγάδες, μίση, αντιπάθειες, εριστικές συμπεριφορές. Τσίρκο, ζωολογικοί κήποι, ζώα τεμαχισμένα σε ιατρικά τραπέζια για πειράματα. Ζώα που σφάζονται για να γίνουν η τροφή μας και ο ρουχισμός μας. Ζώα που κουβαλούν ανθρώπους για βόλτα και φωτογραφίες, Δήμοι δήμιοι που ευθανατώνουν και εξαφανίζουν, εγκαταλείψεις πλασμάτων που δεν χωρούν στις βαλίτσες των διακοπών, φόλες, πυροβολισμοί, φωτιές, μαχαιρώματα, πεταμένα μωρά στα σκουπίδια. Και τόσο έντονο παντού το αίσθημα της ματαιοδοξίας…

Παράλληλα όμως, φάρος φωτεινός όλοι εκείνοι οι ήρωες που παλεύουν ασταμάτητα για τα δικαιώματα των ζώων και έχουν ενωθεί σε έναν κοινό αγώνα. Και καθημερινά πολλαπλασιάζονται. Σε κάθε δύσκολη μάχη, σε κάθε άσχημη συνθήκη είναι όλοι μαζί μια αγκαλιά για κάθε πλάσμα που υποφέρει. Και είναι τόσο ελπιδοφόρο αυτό!

Οι αγώνες των ανθρώπων που δίνουν μάχες για κάθε μορφή ζωής είναι κάθε φορά παράλληλα μια άμεση υπενθύμιση και προειδοποίηση για την  προστασία του περιβάλλοντος που είναι το σπίτι όλων των ζώων.

Η μοίρα των ζώων είναι στα χέρια μας και η λύπηση και ο οίκτος δεν ταιριάζει  σ’ αυτά τα περήφανα πλάσματα, μα τους ταιριάζει  η συμπόνια, και η ενσυναίσθηση. Το να μπαίνεις στη θέση τους και να βλέπεις μέσα από τα μάτια τους που είναι μια διαδικασία γεμάτη πόνο και αγωνία συχνά.

Τα βιβλία που διαβάζεις, τα πρότυπα που ακολουθείς και οι άνθρωποι που θαυμάζεις είναι σημαντικές αφορμές για να ξεκινήσεις να αλλάζεις τις σκέψεις σου αν έχεις δει πως δεν σε βγάζουν πουθενά. Υπάρχουν πρότυπα συμπεριφοράς που μπορείς να μιμηθείς και να αλλάξεις.  Υπάρχουν καταστάσεις  και συνθήκες που αλλάζουν τις αξίες και τις προοπτικές σου. Υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται με την αγάπη τους για τα ζώα, άνθρωποι που δεν θα ευαισθητοποιηθούν ποτέ. Άλλοι που λατρεύουν τους σκύλους και τις γάτες και αδιαφορούν για τα υπόλοιπα ζώα που τα τρώνε, φορούν το δέρμα τους ή τη γούνα τους, καλλυντικά για τα οποία δολοφονήθηκαν μέσω των πειραμάτων σε αυτά,  χωρίς να νιώθουν καμιά ενοχή και άλλοι που ουδέποτε έκαναν κάτι τέτοιο. Μα υπάρχουν και πάρα πολλοί που σε μια στιγμή της ζωής τους αναγνώρισαν τα λάθη τους και θέλησαν να αλλάξουν. Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις την αλλαγή! Ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων είναι να χαράζεις δρόμους με το παράδειγμά σου, πολλοί να θέλουν να μιμηθούν τις πράξεις σου και όλοι μαζί να γίνετε ένα στην αλλαγή του κόσμου.  Οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν τις πεποιθήσεις τους προτού αλλάξουν τις συνήθειές τους. Δεν μπορείς να αλλάξεις , αν δεν κατανοήσεις το λάθος που πίστευες μέχρι χθες. Δεν μπορείς να αλλάξεις, αν δεν αλλάξεις πρώτα τις σκέψεις σου.

Ο, τιδήποτε έχει σχέση με θανάτωση ζώου και μάλιστα δίχως καμιά αιτία παρά μόνο για την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας του ανθρώπινου είδους, ναι, κάθετα πρέπει να πάψει οριστικά. Και τότε και μόνο τότε ίσως αρχίσει να αχνοφαίνεται μια ελπίδα.

Οι λέξεις που όλοι εμεί γράφουμε δεν μπορούν από μόνες τους να αλλάξουν τίποτα. Αυτό που αλλάζει τα πράγματα είναι όταν κάνουμε πράξη τις ιδέες που εκφράζουν οι λέξεις. Ναι, δεν κατανοούμε πολλές φορές τη γλώσσα των ζώων. Το γεγονός αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Τις μεγαλύτερες αλήθειες άλλωστε τις ακούς συχνά στη σιωπή!

Τα ζώα μας έχουν ανάγκη. Και έχουν μόνο εμάς κόντρα σε ένα κατεστημένο και σε μια Ελλάδα που οι κυβερνήσεις της και οι πολίτες της δεν δίνουν συχνά καμιά ιδιαίτερη αξία στη ζωή τους. Δεν είναι εποχές για να χάνει κάποιος φιλόζωος το κουράγιο του, μα είναι εποχές αγώνα και επιμονής να αλλάξουμε όλοι μαζί τη ζωή των ζώων.

Όλοι εμείς πρέπει να δώσουμε ένα τέλος στην απάνθρωπη μεταχείριση των ζώων από τον άνθρωπο, όχι γιατί αναγκαζόμαστε από τους νόμους που εξακολουθούν πολλές φορές να μη δρουν υπέρ των ζώων, αλλά γιατί γνωρίζουμε πλέον πως αυτή η στάση μας είναι ηθικά αστήριχτη , άκρως ρατσιστική και φασιστική, απάνθρωπη και αδικαιολόγητη! Όσο πιο πολύ αγωνιζόμαστε συλλογικά, με κατανόηση και πίστη για το όραμά μας, τόσο πιο γρήγορα θα πετύχουμε την απελευθέρωση των ανθρωπίνων και μη ανθρωπίνων ζώων. Δεν φτάνει να παλεύουμε ο καθένας μόνος του και για τον εαυτό του, αλλάζοντας απλώς τον προσωπικό τρόπο ζωής. Χρειάζεται να κινητοποιήσουμε και τους γύρω μας με γνώσεις και επιχειρήματα για να πετύχουμε την οριστική απελευθέρωση όλων των ζώων που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι όπου και αν αυτά βρίσκονται. Πουθενά και ποτέ κανείς μόνος. Αρκεί αυτά που προτείνουμε να μπορούν να γίνουν! Αλλιώς ποιο είναι το νόημα να τα λέμε;

Από σήμερα λοιπόν, μήπως έφτασε η μέρα που θα δεις τα ζώα γύρω σου με άλλα μάτια; …